Joods schildersechtpaar: op leeftijd en veel te vertellen

Dick Houwaart bracht een bezoek aan het bejaarde joodse schildersechtpaar Miep de Leeuwe en Willy Rieser.

Ik ben op bezoek bij Miep de Leeuwe, omdat er ter gelegenheid van haar negentigste verjaardag in maart van dit jaar in Pulchri Studio in Den Haag een overzichtsexpositie van haar werk was en een heel fraai boek van haar werk werd uitgegeven. U kon hierover lezen in het zomernummer van Hakehillot.ZelfportretEn wie 90 jaar oud is, heeft heel veel te vertellen. Zij werd in 1912 in Rotterdam geboren in een vroom Joods gezin. Vader was lid van het koor Sjierei Jisroeil van de synagoge aan de Botersloot. In het boek Jizkor op pagina 168 staat een foto van het koor en vader De Leeuwe staat op de eerste rij, derde van links. Hij ging wekelijks naar de synagoge en moeder De Leeuwe hield thuis de boel in de gaten en zorgde voor het kasjroet. Miep de Leeuwe was en is niet zo erg gelovig, maar begin niet over haar zionistische verleden en heden. Ze werd thuis opgevoed met de gedachte dat het Joodse volk een eigen land moest hebben. Ze was een enthousiast lid van de toenmalige zionistische jeugdbeweging en de voorloper van Haboniem. Haar zoon Hans Gritter schrijft in het jubileumboek dat zij als 16-jarig Joods meisje beeldschoon was en meedeed aan de Olympische spelen van 1928. Daarna werd het een balletopleiding, maar het zou ten slotte allemaal anders lopen.Geen volk zonder landMiep de Leeuwe trouwde met Andries Gritter en zij kregen een zoon en dochter. Intussen was ook de oorlog uitgebroken en zowel Miep als Andries kwamen in het verzet terecht. Andries werd door de nazi’s gearresteerd en kwam in een Duits concentratiekamp om het leven. Miep redde zich met haar twee kinderen en werd in 1981 onderscheiden met het Verzets Herdenkingskruis. Na de oorlog trouwde ze met Willy Rieser, een Zwitsers Joodse jongen. Het zou een langdurige verbintenis worden, want zij zijn al ruim een halve eeuw met elkaar getrouwd. Een schildersechtpaar van uitzonderlijke klasse, dat zich nog geregeld naar de zolderetage begeeft waar een fraai atelier is gevestigd. Maar ook trekken zij er nog steeds op uit om buiten te schilderen. Ook Zwitserland is vaak het doel van hun schildersleven. Vele malen per jaar rijden zij in hun 24 jaar oude Renault naar de Jura om daar te schilderen.Bij dit alles vergeten zij niet dat zij Joods zijn, al speelt het geloof zoals opgemerkt, nauwelijks een rol in hun leven. Israël des te meer, waar Miep de Leeuwe veel geschilderd heeft. Als zij in Israël is, logeert zij in de kibboets waarheen haar inmiddels overleden zuster voor de oorlog op alya ging. Kom niet aan Israël, want dan kom je aan Miep de Leeuwe. Ze is er net als in haar jeugd nog steeds vast van overtuigd dat een volk zonder land recht heeft op een land. En dat is het land Israël. Punt. Uit.Getalenteerde man en zoonIn het fraaie boek van ir. I.B.van Creveld: Kunst in Den Haag, drie eeuwen Joodse beeldende kunstenaars, geeft Van Creveld een beschrijving van Miep de Leeuwe en van haar werk. Een enkel citaat: ‘.. zij toont zich in haar schilderijen een robuuste persoonlijkheid met temperament. In haar olieverfschilderijen en in haar aquarellen hebben de kleuren meer betekenis gekregen. Een moderne Breitner en een expressioniste van formaat werd zij genoemd.’ Haar werk wordt in talloze steden van Europa ten toongesteld en zowel het Rijk als de gemeente Den Haag hebben werken van haar aangekocht. Kortom, Miep de Leeuwe is een vooraanstaand schilderes.Bij JerusalemMaar, vlak haar man Willy Rieser ook niet uit. Ook van hem zijn talrijke werken her en der te bewonderen en ook van zijn werk zijn boeken verschenen.’Portret van mijn vrouw’Onder andere ook een boek met Toneeltekeningen, die hij jaren lang voor de Haagse Courant maakte. En dan is er ten slotte Hans Gritter, de schilder-zoon, die zijn werken eveneens van tijd tot tijd geëxposeerd ziet en van wie ook een boekje is verschenen, waarin zijn schilderijen te bewonderen zijn. Een Joodse schilders

Advertentie (4)