Wat krijgen we nou? Vrede in het Midden-Oosten? Gebaseerd op gezamenlijke interesses? Ze gaan zakendoen? Wetenschappelijke projecten? Toerisme? Fabrieken bouwen? Mensen aan het werk zetten? En al dat tegen de wil en plannen van de EU??
Wie had dat kunnen denken in Europa? Vredesverdragen gebaseerd op wat ons bindt, in plaats van een politieke oplossing die de kloof had moeten verbreden? Terwijl bepaalde typetjes in Brussel (of Straatsburg, hangt af van de dag van de week) zuurstof nodig hebben, ga ik proberen u het even uit te leggen:
- Het Palestijnse narratief
Het was nog wel zo mooi: wij, Israël, zouden Palestina hebben bezet. De vraag waar dat land was, wat de hoofdstad was, wie het staatshoofd was, wat de taal van dat land was, waar de grenzen van dat land waren, etc., etc., deze vraag mocht nooit gesteld worden, dat was Joodse propaganda. Dat de feiten laten zien dat de betreffende regio van 1517 tot 1917 in handen was van de Turken, van 1917 tot 1948 van de Engelsen – dat doet er niet toe.
Feit is Palestina bestond nooit, maar werd prima “verkocht”: wij waren slecht. En het opblazen van vliegtuigen, scholen, restaurants, bussen etc. door “Palestijnse vrijheidsstrijders” werd in de mainstream media al snel als normaal en “eigen schuld, dikke bult voor de rotjoden” afgeschreven. Zelfs het bombarderen met raketten vindt men in Europa prima, zolang de Joden dat niet doen. Jarenlang kwamen Palestijnse leiders bij staatshoofden op bezoek, met hun handje uit, en vroegen om geld en politieke steun, dat hen met plezier werd gegeven. Ook hun terreur, waarmee men systematisch probeerde zoveel mogelijk Joden te doden, werd als normaal gezien door de EU en toen men het Palestijns verdienmodel introduceerde, waarbij eenieder, die Joden doodt, een salaris krijgt – kreeg alle steun van Europa. De Palestijnse leiding, druk bezig met het doorsluizen van de financiële steun naar hun privé bankrekeningen, had het nimmer zo goed. Arafat liet een kleine 16 miljard Euro achter, hoewel de man nog geen dag in zijn leven gewerkt had. Ook Abbas maakt het prima, zijn bankrekeningen zijn in totaal de 4 miljard voorbij.
- Het Palestijnse Volk
Spoiler: tot mei 1948 waren alle inwoners van het Britse Mandaat Palestijnen. Zoekt u het maar op, geloof mij niet: er was een Palestijns paspoort voor alle inwoners. Hier wil ik even een onderscheid maken met Gaza. Gaza was, is en blijft Gaza en er is geen enkele Gazaan die Palestijns wil zijn. Hamas nam jaren geleden de boel over, “won” de “democratische verkiezingen” en besloot, als winnaar van de verkiezingen, Gaza militair te bezetten en deelde mede dat Gaza Gaza niet is, maar Palestina.
Wat de Gazanen meemaken is onmenselijk, maar de verantwoordelijke is Hamas. Gaza heeft een grens met Egypte, die hermetisch dicht is. Tunnels die Hamas gegraven had om te smokkelen (er zijn duizenden prostituees uit de Balkan Gaza binnengesmokkeld – en die kwamen niet uit vrije wil) zijn door Egypte onder water gezet, in twee gevallen hebben ze gifgas in de tunnels laten stromen, iets waar de EU, noch de VN een probleem mee had (waarschijnlijk omdat de dader niet Joods was). De grens met Israël is voornamelijk open en, onder toezicht, kunnen alle humane producten gewoon naar binnen.
De VN rapporteert dagelijks hoeveel en wat er naar binnen gaat, terwijl Gekke Henkie en Schele Pietje op de Dam schreeuwen dat Israël de grensovergang met Gaza blokkeert. En daar je bij Miesjponum alles wat nep is mag verkondigen – zij zelf kan er ook wat van – mag dat dus.
Het Palestijnse Volk zit vast: hun leiderschap creëert geen banen, dus gaan meer dan 100.000 Palestijnen bij dag en dauw de grens over om in het o, zo gehate Israël te werken. Daar de PA jarenlang probeerde om via deze stroom terreur uit te oefenen op Israël (zwangere vrouwen met een tijdbom, ambulances met explosieven, kinderen met zelfmoord gordels etc.) is de grensovergang altijd zwaar bewaakt en controleert men iedereen – iets wat de EU en VN veroordelen natuurlijk.
Ikzelf geloof dat er morgen een Palestijnse staat moet komen. Niet omdat het Palestijnse narratief waar is, maar omdat deze mensen tussen de stoelen zijn gevallen: eerst beloofden hun broeders dat men alle Joden de zee in zouden drijven: niet gelukt. Toen werd de Palestijnen verboden om hun vluchtelingenkampen te verlaten, want het zou zo over zijn met die rotjoden; ook niet gelukt. Toen kregen ze geen hulp van hun broeders om te leven. En toen hulp eindelijk kwam, kwam het geld niet bij het Palestijnse Volk aan. Wij, Israël, willen niet over een ander volk heersen.
- Vredespogingen
Gedurende de jaren hebben we onderhandeld voor vrede. Wat we ook voor stelden – het antwoord was Nee. En toen we in 1994 eindelijk een interim vredesverdrag gingen tekenen speelde Arafat drieënhalf uur verstoppertje voordat hij tekende. Niet dat het hielp: de tientallen bussen en restaurants die in de jaren negentig ontploften zeggen genoeg over de “Palestijnse Cultuur”. Uiteraard gebeurde dit alles met een goedkeurende knipoog van de EU en haar handlangers.
Wanneer er onderhandeld werd, praatten wij over overbruggen en de PA over de kloven.
- En toen kwam gekke Trump
Gek, omdat hij geen politiek persoon is. Gek omdat zijn vocabulaire bijzonder begrensd is. Trump praat business en heeft geen tijd voor manieren of smalltalk. Zijn lievelings vraag is “What does it take for you to agree”. Kort en simpel, de oude school van de Amerikaanse manier van zakendoen: recht door zee.
Opeens was het duidelijk: het Midden Oosten heeft geen politieke oplossing, de oplossing is zaken. Zijn ”Deal of the Century” werd afgekraakt op het moment dat de naam naar buiten kwam: niemand had het voorstel gelezen, maar het kon niet goed zijn want gekke Trump, he, wat weet die nou. De corrupte bazen van de EU kregen een duizeling: een verenigd en vreedzaam Midden Oosten zou de rollen kunnen omkeren en de afhankelijkheid van Europese steun en producten beëindigen. Gestel dat er fabrieken komen? Dan kopen ze niet meer in Europa en die fabrieken, dankzij stomme Trump, zullen voornamelijk Amerikaans zijn. En zonder oorlog, waar verkoopt de EU nog wapens dan?
- Vrede, punt uit
Opeens was het heel wat mensen duidelijk: de Palestijnen buiten al jarenlang hun sponsoren uit, hun terreur heeft geen moer veranderd in het Midden Oosten en eigenlijk klopt er niks van hun verhaal. Abbas, die bijna twintig jaar geleden gekozen was om vier jaar voorzitter van de PA te zijn en sindsdien geen verkiezingen meer toestaat, loopt van kamer naar kamer in zijn paleis met 84 kamers – kadootje van EU – en piekert. Ook hij weet dat het Palestijnse Volk niet getikt is en, zodra er vrede is, zal gaan vragen wat er met al dat geld is gebeurd. Abbas, Erakat en andere leden van de misdaadbende hebben hun bankrekeningen allang op veilig gesteld en hebben ook een vluchtplaats onderhandeld, voor het geval dat het Trump zou lukken om rust te creëren in het Midden Oosten.
Terwijl ik dit schrijf is onze premier onderweg naar de VS om het vredesverdrag met de VAE te ondertekenen en meer landen staan in de rij om 100 jaar van geweld te beëindigen. Zoals ik al jaren schrijf: vrede is net om de hoek.
- Nederland weet het beter
Daar zijn we dan. Want wat heeft dit met Nederland te maken. Nederland, die een chemische fabriek heeft staan in Zeeland, waarvan de eigenaar de Iraanse regering is. Nederland, waar minister Kaag maandelijks geld gaf aan een Palestijnse organisatie. Dat deze organisatie Joden doodt, wist ze echt niet. Dat ze een levenspartner heeft die een hoge functie bij de PLO had – de PLO is erkend als een internationale terreurgroep – was voor haar geen hint. Tientallen foto’s met typetjes die op de internationale lijst van “most wanted” stonden, waren geen bewijs dat ze bevooroordeeld was. Het enige wat we zeker weten is dat Kaag nichts gewusst had, zoals ze verklaarde. De vraag is hoe Kaag haar (politieke) verdienmodel gaat opzetten, nu dat deze manier van geld verschuiven wat moeilijker wordt.
Ondertussen mag je in Nederland op de Dam staan en laten zien hoe weinig je weet en snapt. Israël en Joden worden dagelijks zwart gemaakt in Nederland, onder toeziend oog en glimlach van Miesjponum en andere superintelligente politici. Ook kun je als terreurorganisatie Israël aanklagen voor oorlogsmisdaden. Dat kan: in Nederland krijgen sowieso daders meer respect en hulp dan hun slachtoffers, dat vindt men zo politiek correct.
- Mijn Conclusie:
Er komt vrede in het Midden Oosten, of de EU dat nou wil of niet. We baseren de vrede op gezamenlijke interesses, wat ons bindt. En als bevooroordeelde of corrupte of gewoon: idiote politici dat niet leuk vinden – nou dan vinden ze dat maar niet leuk. De EU heeft de trein gemist om leiderschap te geven en deel te zijn van een ander, rustiger Midden Oosten. De EU hoeft zich niet meer te storen aan die vreselijke Israeli’s, want we gaan de komende jaren massaal op vakantie bij onze buren.
Af en toe zullen we nog eens kijken hoe het met Europa is, dat zo graag een Palestijns land wilde – totdat Europa zelf een Palestijns land werd. En in mijn gedachten loop ik dan over een jaar of zo op de Dam, waar dan een dame met blond haar en vier kinderen staat te protesteren met een spandoek en om hulp vraagt want die vrede in het Midden Oosten is niet goed voor haar business. Dan breng ik de families van wat terreurslachtoffers mee, wijs in de richting van die dame en leg ze dan uit dat die dame, zonder het te weten natuurlijk, de moord op hun kinderen financierde.
Mochten ze vragen, hoe een minister geld weggeeft zonder te weten waarheen, dan is mijn antwoord kort en krachtig: Holland’s Glorie.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
