‘Klagen, klagen en nog eens klagen’ – Een nieuwe column van Simon Soesan

Simon Soesan

Ze moest zo nodig, de Algemene Aanklaagster van het Internationale Criminele Gerechtshof. Net voordat ze klaar was met haar functie, net voordat er een nieuwe Algemene Aanklager wordt gekozen, besloot deze dame in het openbaar een stevig windje te laten en besloot dat zij, en zij alleen, reden zag om Israël te onderzoeken voor oorlogsmisdaden. U leest het goed.

In principe prima, een ieder mag en moet onderzocht worden als er reden is. Echter de reden hier is een internationaal erkende terroristenorganisatie, de PLO, die de klacht in diende, terwijl het Hof alleen klachten van landen kan behandelen en dan ook nog enkel en alleen landen die het Hof erkennen en vice versa.

Maar dat kon de pret niet drukken. En waarom ook eigenlijk niet?

Wat, je kan geeneens meer een eerbare terrorist zijn, die huizen, scholen, restaurants, bussen etc., etc., opblaast en dan niet mogen klagen als ze achter je aan zitten? Kan Duitsland de Amerikanen en Britten niet aanklagen vanwege de zware bombardementen van toen? Of, nog beter: laat Japan Amerika aanklagen voor de super bommen die ze op Nagasaki en Hiroshima gegooid hebben!!

Dit wordt lol, want, volgens Fatou Bensouda kan dus vanaf nu elke verkrachter, moordenaar, elke deurwaarder, elke misdadiger een klacht indienen vanwege “vervolging”. Want het is niet eerlijk. Want Palestina is het enige land dat bezet werd nadat het nooit bestaan heeft en zij, Bensouda, is klaar met haar werk in Den Haag dus waar moet een mens heen? Nee, dan maar zeggen dat het bestraffen, voorkomen en achterhalen van terrorisme onderzocht kan worden als een misdaad.

Ik hoop dat er een onderzoek gaat komen, want niemand staat boven een onderzoek. En ik neem aan dat er heus gevallen zullen zijn waar soldaten door het lint zijn gegaan, maar ik verwacht niet dat er iets vreselijks gevonden gaat worden. Om de doodgewone reden dat er niets vreselijks gebeurd is, behalve het feit dat oorlog zelf iets vreselijks is. En ik spreek uit ervaring. 

In mijn jaren als dienstplichtige in Israël, zowel als de vele jaren als reservist, heb ik genoeg gezien en meegemaakt. Bijvoorbeeld, toen we, ooit in Libanon, een gewonde terrorist vonden en hem snel naar de medische eenheid brachten, waar de huilende man werd geholpen, inclusief infuus, waarna – als dank – hij een pistool ergens vandaan haalde (wie denkt eraan om een gewonde te checken voor verborgen wapens?) en de hospik doodschoot. En nee, we schoten de terrorist niet dood.

Toch even aan Bensouda vragen onder welke rubriek we dit kunnen achterlaten bij haar.

In de film Apocalypse Now, beschrijft Marlon Brando, als doorgeslagen commandant, de oorlog en al wat het meebrengt, in een paar rake woorden: “the horror of it all”, zegt hij en ik kan getuigen hoe juist die beschrijving is. Al de training, alle films en al wat u leest is niets vergeleken bij de waarlijke verschrikkingen van een oorlog, hoe “juist” het ook kan zijn. Want soms is er geen keus, Soms moet je wel en soms moet je de eerste klap uitdelen. Wat schreef Sun Zu in “The art of war”? “Als u in vrede wilt leven, bereid u dan voor op oorlog.”

En daar kwam dan het ICC, oftewel International Criminal Court, met een bijna criminele gedachte. Want heus, men weet wie wat begon en wie wat deed in al die verloren jaren van agressie tussen ons en onze buren. Men weet dat massamoordenaars steden, straten en gebouwen naar zich genoemd krijgen van de Palestijnen. Men weet hoeveel doden en gewonden er aan beide kanten zijn gevallen en hoe dat gebeurd is. Maar ja, het Hof zetelt in Nederland, dus meteen weten wij dat we in een precaire situatie zitten, waar het hele dorp zegt dat je zuster een hoer is, terwijl je helemaal geen zuster hebt: bewijs dat maar.

Uiteraard geniet de pers van elk moment. Lekker het vuur aanwakkeren, weet je veel wat voor scoop er nog komt. Want het makkelijkst is te zeggen dat een land verantwoordelijk is en niet een bende geiteneukers die ook nog eens 70% van alle financiële steun in hun eigen zakken stoppen.

Maar u leest mijn column omdat u joods.nl een prima site vindt (ik ook, trouwens!) en daarom weer een scoop voor u, de vaste lezers: de Palestijnen hadden al jaren een eigen land kunnen hebben. Echt waar. Maar doen moet je op vrede doelen en niet om de destructie van een ander land. Maar daar zat geen geld in voor de moordenaars, dan ben je snel klaar en hebt een land met regulatie en wetten, wat heb je daar nou aan? Nee: beter dit: klagen, klagen en nog eens klagen. En als er niet te klagen is dan klaag je over het feit dat er niets te klagen is. Er is altijd wel een journalist of rechtskundige te vinden die die onzin koopt en verder zal verkopen. 

En als niets mocht helpen, dan heb je nog altijd een Nederlandse minister, getrouwd met een terrorist, die graag terroristen helpt.

Mocht deze column aanstootgevend vinden, stuur het dan naar mevrouw Bensouda, die graag hoort hoe slecht wij Joden zijn.

Noem ons maar onkruid, Gretta!

Want wij vergaan niet.

Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!

Advertentie (4)
Vorig artikelKauwgom uit Israël helpt je om suiker te weerstaan
Volgend artikelNieuwe podcast van Joop Soesan
Simon Soesan (1956, Beverwijk) woont sinds 1973 in Israël, waar hij zijn eigen sales-en-marketing bureau had. Tegenwoordig is hij vertegenwoordiger van Keren Hayesod – United Israel Appeal in Duitsland. Soesan is bekend van columns in diverse Nederlandse bladen, zoals NRC-Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad. Zijn korte verhalen werden gebundeld in 'Pita met hagelslag' (2005) en ‘Patatje vrede’ (2007), 'Apoetaah' (2016) is zijn derde boek en in juni 2018 is 'Ik ben jij' verschenen. Zijn familie en vriendschappen met Joden, Moslims en Christenen, inspireren hem bij het schrijven.