Uitspraak Hof brengt vrede niet dichterbij


Likoed Nederland laat in een persbericht weten teleurgesteld maar niet verrast te zijn door het advies van het Internationale Gerechtshof, aangezien de uitspraak al vast lag in de verpolitiseerde vraagstelling door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

Helaas bestaat die Algemene Vergadering namelijk voor een belangrijk
deel uit dictaturen, waaronder een aanzienlijk aantal Islamitische.
Daarom werd in de 20 paragrafen tellende resolutie met de vraagstelling
aan het Gerechtshof niets gezegd over de oorzaak van het hek, de
dagelijkse Palestijnse terreur tegen Israëlische burgers. Ook in de 88
bijlagen werd er niet over gerept, geen woord!

Dat is een politiek bevooroordeelde misser want de positieve effecten
van het hek zijn spectaculair. De statistieken spreken duidelijke taal.
In het gebied dat nu beschermd wordt door het hek daalde het aantal
terreuraanslagen drastisch, met 90%. Er waren nog slechts drie
aanslagen. Bij twee daarvan kwamen de terroristen Israël binnen op een
plek waar het hek nog niet af is. Slechts een vrouwelijke terrorist met
een Jordaans paspoort kwam via een controlepost door het hek Israël
binnen.

Het zal duidelijk zijn dat als het hek af is het aantal terreurdoden
geminimaliseerd zal worden, net als nu aan de grenzen met Libanon en
Gaza, waar soortgelijke hekken al jaren bestaan. Dat betekent dus ten
opzichte van de jaren voor het hek een daling met honderden
terreurdoden per jaar.

Dat zijn de statistieken, maar stelt u zich eens voor wat dat betekent
voor gewone Israëli’s. Er kan weer een normaal maatschappelijk leven op
gang komen. Mensen durven weer de straat op te gaan. Cafés en
restaurants gaan weer open en krijgen weer bezoekers. Ze hoeven geen
bewakers meer bij de ingang te hebben staan die iedereen moeten
fouilleren. Israëli’s kunnen het weer wagen met de bus te reizen. Ze
staan geen doodsangsten meer uit als geliefden de bus nemen. Ze
schrikken niet meer van elk telefoontje als ze weten dat een bekende
met de bus onderweg is. Het is nauwelijks voor te stellen wat een
opluchting dat is voor ouders van wie de kinderen met de bus naar
school gaan.

En het heeft ook vele positieve effecten voor de Palestijnen. De andere
veiligheidsmaatregelen die ook veel overlast gaven kunnen nu verminderd
worden. Denk daarbij aan de controleposten, de avondklokken, de
liquidaties van terroristen, waarbij soms onschuldige omstanders
omkomen. Door de toegenomen rust komen zowel de Israëlische als de
Palestijnse economie weer op gang.

Echter, de verpolitiseerde Algemene Vergadering heeft zich nooit
geïnteresseerd voor de Israëlische slachtoffers. Die zijn in de vele
resoluties over Israël nog nooit genoemd. Ook nu zijn ze in de afweging
weer bewust weggelaten. Dat is uiterst onrechtvaardig want in essentie
gaat de kwestie van het hek om een afweging van mensenrechten. Mensen
hebben het recht om vrij van angst te mogen zijn, om te mogen leven.
Dat recht is opgenomen in de Geneefse Conventie, waarvan de Algemene
Vergadering nu om toepassing vraagt voor het Internationaal
Gerechtshof. Het is waar dat het hek in conflict komt met andere
mensenrechten, namelijk dat van de Palestijnen op vrijheid van beweging
en het hebben van bezit. Israël probeert daar als democratische
rechtsstaat trouwens zo veel mogelijk rekening mee te houden, gezien de
recente uitspraak van het Israëlische Gerechtshof. Maar is het recht op
leven niet  oneindig veel belangrijker?

Daarnaast geldt dat als twee mensenrechten met elkaar botsen een
politieke oplossing noodzakelijk is. Hiervoor dient de Routekaart naar
vrede, onderschreven door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
De Algemene Vergadering van diezelfde VN gaat daar nu echter tegenin
door een aspect voor te leggen aan het Internationale Gerechtshof. Zij
handelt daarmee in strijd met de eigen statuten va

Advertentie (4)