Parsja 55 Nitsaviem (Dewariem/Deuteronomium 29:9-31:30)


NITSAVIEM (staan voor): Mosje verzamelt het hele volk en waarschuwt hen nogmaals de ge- en verboden te houden en afgodendienst en immoraliteit te verafschuwen. Het Verbond geldt ook voor hen die niet hier zijn.

Als dit overtreden wordt, zal G’d in Zijn woede het land zodanig
treffen dat het lijkt op de verwoesting van Sedom en Amora. De inwoners
zullen verstrooid worden over andere landen. Maar als jullie terugkeren
tot G’d dan zal G’d jullie verzamelen uit alle volkeren waarheen jullie
verbannen waren. De geboden zijn niet bovennatuurlijk noch ver
verwijderd, noch in de Hemel maar binnen je bereik. Hemel en aarde
worden als getuigen opgeroepen dat Mosje het volk leven en dood, zegen
en vloek heeft voorgelegd.

Koheen, Levi en 3e alija, 29:9-28
(Nadat
we aan het einde van Ki Tawo de Tochaga (strafredenen) hebben gehoord)
begint Nitsaviem op geruststellende toon. We staan allen voor G’d en
beginnen weer een nieuw verbond, dat niet alleen vernieuwd wordt met de
huidige generatie, maar ook met allen die (nog) niet aanwezig zijn.
Wanneer iemand verstokt blijft en niet wil luisteren naar HaSjeem, dan
zal G’d die persoon niet willen vergeven. Wanneer reizigers het
verwoestte Israël zien en vragen: “Waarom heeft G’d zo met dit land
gedaan?” zal men antwoorden, dat men het verbond met G’d heeft verlaten.

4e en 5e alija, 30:1-6
Na berouw komt de verlossing. Wanneer wij tot G’d terugkeren met
heel ons hart, zal G’d medelijden met ons hebben en Hij zal ons
verzamelen uit de volkeren. Zelfs uit de meest afgelegen gebieden zal
G’d ons terughalen.

De
Sjofar helpt bij deze tesjoewa. Voor de sjofartonen wordt een psalm
gereciteerd, gewijd aan de kinderen van Korach, de aartsvijand van
Mosje. Enig verband met de sjofar lijkt afwezig. Doel en intentie van
het sjofarblazen komen in de Toratekst zelf niet uit de verf. Wel
verklaart de Talmoed in tractaat Rosj Hasjana 16b, dat er veel
verschillende tonen worden geblazen om ‘de Satan in verwarring te
brengen’. Wie is deze Satan en waarom moeten wij proberen hem in
verwarring te brengen? Indien wij volledig achter deze doelstelling
zouden staan, zou het niet onlogisch zijn geweest om alle
sjoelbezoekers op een sjofar te laten blazen. Op Soekot – het
Loofhuttenfeest – komt iedereen met zijn eigen loelaw (plantenbundel)
naar sjoel. Waarom is er op Rosj Hasjana slechts een, die voor de
gehele gemeente de tonen aan de ramshoorn ontlokt terwijl de overige
aanwezigen slechts passief luisteren?

Maar al te vaak staren wij ons blind op de kleine en vaak denkbeeldige
verschillen, die ons verdeeld houden. Een Factor verbindt alle
schepselen, de G’d die alles geschapen heeft en leven geeft aan het
heelal. Dit gegeven geldt niet alleen voor alle mensen maar strekt zich
uit over de fauna en flora en vormt de essentie van al dat leeft. Als
Rosj Hasjana de verjaardag van de wereld is, vieren we de verjaardag
van het leven. Een dag per jaar deelt alles dezelfde verjaardag, voelen
we onze breekbaarheid en vergankelijkheid. Rosj Hasjana is een dag van
eenheid, niet alleen met onze medejoden of medemensen maar met de hele
Schepping. Het jaarlijks terugkerende verjaardagsfeest van de wereld
doet ons beseffen hoe sterk het lot van de mensheid verbonden is met de
rest van het universum.

Theorie en praktijk verschillen helaas. Jaloezie en competitie breken
de menselijke banden; industrialisatie, verstedelijking en
consumptiedrang hebben ons vervreemd van de natuur. De voorschriften en
gebruiken van Rosj Ha

Advertentie (4)