Toespraak Z.E. Eitan Margalit, Ambassadeur van Israël tijdens de Jom Ha?sjoa herdenking in de Hollandsche Schouwburg, 8 april 2002.
Heden komen wij in de gehele wereld bijeen om de zes miljoen zielen te herdenken, leden van onze gezinnen, onze familieleden, onze vrienden, allen slachtoffers van het Nazi tijdperk. De Sjoa is deel van de biografie van elke Israëli en van iedere Jood ter wereld. Het is een deel van onze geschiedenis en van ons bewustzijn. Meer dan vijf decennia na de Sjoa leven wij nog altijd in de schaduw van die afgrijselijke tijd.
Maar de tijd eist zijn tol. Nog enkele tientallen jaren, misschien al in de volgende generatie, bestaat het gevaar dat de Sjoa niet meer zal zijn dan gewoon een hoofdstuk in de geschiedenisboeken, teruggebracht tot een onderwerp voor films. Wij moeten onze uiterste best doen om dat te voorkomen. In de toekomst moet de Sjoa een les voor de Mensheid blijven, een les van moraal en ethiek voor alle komende generaties. Daarom zijn wij vandaag hier bijeen.
Wij zijn hier in dit geheiligde monument dat is gewijd aan de herinnering van de Nederlandse slachtoffers van de Sjoa en staan tezamen om te overdenken en te luisteren. Ik zie bekende gezichten, ik weet dat velen van u familie zijn van degenen wiens namen op deze muur staan. Deze kostbare namen en de herinneringen aan de mensen die deze namen droegen zijn de bruggen van Nederland naar Israël, bruggen van het verleden naar het heden, van generatie tot generatie. Ik hoop dat wij door onze aanwezigheid hier vandaag onze Joodse plicht kunnen vervullen om zelf te blijven herinneren en anderen eraan te herinneren, teneinde de geschiedenis van het Joodse volk te bewaren ter lering van alle komende generaties.
Wij staan hier vandaag om nooit te vergeten dat op deze plek een van de ergste misdaden tegen de menselijkheid ooit is gepleegd.
Ik sta hier als vertegenwoordiger van de Staat Israël, die het eeuwigdurende antwoord op Auschwitz van het Joodse volk belichaamd. Ik geloof dat als mijn land zelfs maar twintig jaar eerder had bestaan, de vernietiging van het Europese Jodendom niet zou hebben plaatsgevonden. Het is onze plicht, als Israëli?s en de plicht van allen die zich tegen datgene willen stellen, waar de Nazi?s voor stonden, alles te doen wat in hun vermogen ligt, om Joodse staat te beschermen. Wij zijn dat niet alleen verplicht aan de toekomstige burgers van mijn land, maar ook aan de toekonst van het Joodse volk, waar dan ook ter wereld. Wij moeten ons plechtig voornemen dat de geschiedenis zich niet zal kunnen herhalen en zweren alles te doen om dat te voorkomen.
Wij staan hier om onszelf te herinneren en anderen eraan te herinneren om er zeker van te zijn dat de volgende generaties van een betere wereld zullen kunnen genieten.
Dit zijn uiterst moeilijke tijden voor Israël. De Staat Israël strijdt wederom met zijn vijanden die erop uit zijn de Joodse aanwezigheid in hun eigen land uit te roeien. Wij worden verantwoordelijk gehouden en beschuldigd van verzonnen misdaden alsof de Staat Israël onschuldige mensen zou vermoorden. GELOOF DAT NIET! Wij voeren een legitieme oorlog om onszelf te beschermen tegen terrorisme en doen daarbij ons uiterste best er alles aan te doen om burgerslachtoffers te voorkomen.
Wij geloven, wij moeten blijven geloven, in een betere toekomst, want achter onze tranen staat de onafhankelijke Joodse Staat, achter ons verdriet staat onze vastberadenheid.
