Joods blijken te zijn met 67

Josua Ossendrijver werkt aan een boek over zijn bijzondere leven. (foto: A-R Hermer)
Josua Ossendrijver werkt aan een boek over zijn bijzondere leven. (foto: A-R Hermer)

Sommige mensen krijgen als ze naar de middelbare school gaan, of als ze 18 jaar worden, te horen dat ze geadopteerd zijn. Schiedammer Josua Ossendrijver (1943) werd niets verteld, maar hij vermoedde dat hij geen biologisch kind was. In 2010 ontdekte hij de waarheid.

Klaas Slegt (1943) groeide op in Rotterdam. Niets bijzonders, hoewel één ding hem verbaasde. Waarom droeg zijn moeder toch een Davidsster? Ze was immers niet joods. Klaas groeide op, en er werd hem regelmatig gevraagd of hij joods was vanwege zijn uiterlijk. ‘Door allerlei dingen vroeg ik me af of ik joods was, en of mijn ouders echt mijn ouders waren. Mijn moeder, achteraf mijn pleegmoeder, stierf totaal onverwacht in 1994. Extra pijnlijk omdat ze langzaam bezig was dingen los te laten. In 2010 kwam ik eindelijk achter de waarheid…

Mijn ouders waren Simon en Roos Ossendrijver-Sanders. Mijn moeder was de beste vriendin van mijn pleegmoeder, en ze heeft me twee keer het leven geschonken: bij mijn geboorte, en door me aan haar vriendin af te staan. Ik ben aangegeven als Klaas Slegt, dus geen officiële adoptie. Daardoor kon ik niets achterhalen. Ik zal mijn pleegouders altijd dankbaar blijven, maar waarom hebben ze me mijn ware identiteit onthouden?’

Die vraag heeft ook te maken met het feit dat Josua Ossendrijver, zoals hij zich laat noemen, jarenlang zwaar depressief is geweest. De onbekendheid van zijn achtergronden heeft daar een grote rol bij gespeeld. Gelukkig heeft Josua zijn kleine biologische familie gevonden. Die heeft de deur wagenwijd voor hem opengezet. ‘Het was thuiskomen. In het begin onbekend, maar toch vertrouwd. Toen ik voor het eerst een foto van mijn moeder zag, wist ik het: dát is mijn moeder en ik lijk op haar! Heel confronterend dat mijn ouders en veel andere familie zijn omgekomen. De Holocaust (Jodenvervolging) kreeg plotseling een gezicht. Ik had ook een broertje, David. Morgen ga ik met iemand praten die bij hem op school zat. Geweldig !’

Josua Ossendrijver dankt zijn lieve vrouw Catharina, zijn familie en rabbijn Marianne van Praag voor alle steun. Momenteel werkt hij aan een boek over zijn leven.

Bron: Dichtbij.nl

Advertentie (4)