‘Enige leider die om de Palestijnen geeft’

In Israël is de angst voor de raketten van de Iraakse leider Saddam Hussein als reactie op een aanval van de Verenigde Staten wat afgenomen. In de Palestijnse gebieden kon de Iraakse leider al tijden niet stuk.

Moeder Inam Awdah kan de tekst van het getuigschrift dat de Iraakse leider haar stuurde niet vaak genoeg voorlezen: ‘Uit naam van de presidentstrijder Saddam Hussein moge Alla hem behoeden aan de al Aqsa-intifada martelaar, de held Fares Awdah’.De Palestijnse vrouw kreeg het papier samen met vijfduizend dollar, na de gewelddadige dood van een van haar zeven zonen. Er staat ook een tekst uit de koran op het certificaat waarin moslims worden geprezen die hun leven opofferen aan de verdediging van de islam. En een opdracht van de Iraakse leider: Palestina moet worden bevrijd van de Middellandse Zee tot aan de Jordaan.In huize Awdah, in een van de armste wijken van Gaza-stad, is Saddam een held van de bovenste plank. Als moeder Inam zijn naam uitspreekt in het bijzijn van haar lichamelijk en geestelijk gehandicapte zoon Fadah (20) begint het gelaat van de jongen te stralen en klapt hij geestdriftig. "Hij houdt van Saddam omdat die tegen de joden is", zegt ze vertederd. Dan vraagt ze hem: "Waar is Fares?" ",In de hemel. Hij is een martelaar", zegt de gehandicapte blij. "En wie hebben hem vermoord?" "De joden."Sinds het begin van de intifada, in september 2000, heeft Saddam Hussein miljoenen dollars uitgekeerd aan de nabestaanden van omgekomen Palestijnen, onder wie zelfmoordterroristen. En de donaties, via het pro-Iraakse Arabische Bevrijdings Front gaan nog steeds door. Aanvankelijk kreeg de familie van een zelfmoordcommando vijfduizend dollar, later het dubbele. In een totaal verpauperde samenleving als de Palestijnse is dat een aanzienlijk bedrag.Het leidde in extremistische Israëlische kringen zelfs tot de beschuldiging dat Palestijnse moeders hun kinderen de dood injagen om de premie van Saddam op te kunnen eisen.Moeder Awdah vertelt een heel ander verhaal. "Toen ik merkte dat Fares’ school verzuimde om hier in de buurt met stenen te kunnen gooien naar Israëlische soldaten, heb ik hemel en aarde bewogen om hem ervan te weerhouden. Maar hij wilde niet luisteren, en helemaal niet meer toen zijn neef Shadi als martelaar was gestorven. In de nacht voor zijn dood had ik een vreselijke droom. Ik zocht Fares overal, maar ik kon hem niet vinden. Ik was wanhopig. Toen verscheen Shadi. ‘Zoek niet langer. Fares is hier bij mij’, zei hij. Ik ontwaakte doodsbang uit mijn droom en rende naar Fares’ bed. Hij sliep, maar ik maakte hem wakker. ‘Met mij is alles goed’, zei hij. Die ochtend verliet Fares voor het laatst zijn ouderlijk huis, richting school. Ik zie hem nog daar bij de deur staan", zegt Inam, met tranen in haar ogen. De volgende dag begroeven ze Fares. Een kogel uit de boordmitrailleur van een Israëlische tank had zijn nek opengereten. Het was in het prille begin van de intifada en al in de weken voor zijn dood ging de jeugdige Awdah onder zijn leeftijdgenoten door voor een held. Persbureaus verspreidden in die tijd een foto van een Palestijnse jongen die in zijn eentje stenen gooit naar een aanstormende Israëlische tank. Die jongen was Fares. De foto hangt nu in de huiskamer van de Awdahs, niet ver van het getuigschrift van Saddam. Inam: "De joden zijn deechte terroristen en Saddam is een held. De Amerikanen beginnen een oorlog tegen Irak, terwijl de joden gewoon door kunnen gaan met het aanrichten van bloedbaden. Ze zouden Israël de oorlog moeten verklaren. Maar Saddam zal ook deze crisis overleven en de Amerikanen overwinnen."Hij is de enige Arabische leider die iets om de Palestijnen geeft." De Arabische regimes zijn allemaal collaborateurs. Ze zouden Saddam moeten steunen, in plaats van de vijanden van de Arabische wereld en de islam."De vijfduizend dollar van de Iraakse leider kwam de Awdahs goed van pa