De Auschwitz-herdenking in Amsterdam, en enige onverdenkingen

In Amsterdam is zondag de jaarlijkse Auschwitz-herdenking gehouden bij het spiegelmonument ‘Nooit Meer Auschwitz’ in het Wertheimpark. De herdenking, die voorafgegaan werd door een stille tocht, werd bijgewoond door ca. 1500 belangstellenden.

Op 27 januari is het 58 jaar geleden dat nazi-concentratiekamp Auschwitz door het Russische leger werd bevrijd.In Auschwitz zjn minstens 1,1 miljoen mensen vermoord.De plechtigheid werd bijgewoond door de Amsterdamse burgemeester Cohen, staatssecretaris Ross-Van Dorp (VWS) en de ambassadeurs van onder meer Canada, Duitsland, Israël en de Verenigde Staten.In zijn toespraak zei burgemeester Cohen: "Nee zeggen tegen Auschwitz betekent nee zeggen tegen fanatisme, tegen het maken van onderscheid tussen groepen en in de ander het unieke individu niet willen zien." Het Nederlands Auschwitz Comité vindt het belangrijk dat de vervolging van en de moord op joden, Sinti en Roma en de andere groepen die als ‘ongewenst’ werden beschouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog, ook in de 21ste eeuw niet vergeten zullen worden.De toespraak van Jacques Grishaver, voorzitter van het Nederlands Auschwitz Comité, tijdens de lunchbijeenkomst na de Auschwitzherdenking op 26 januari 2003, in de Rai te Amsterdam, is te lezen op www.nieuwsbank.nl* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *Ter gelegenheid van de Auschwitz-herdenking verzocht Christoph Hahn, initiatiefnemer van het (nog niet gerealiseerde) monument voor in de oorlog omgekomen Haarlemse joden, vrienden en bekenden hun gevoelens en gedachten op papier te zetten.Ik ben van ’51en toch herinner ik mij Auschwitz.De herinnering van hen die daar waren, is ook mijn herinnering geworden.De foto’s, films, boeken en verhalen hebben bij mij een herinnering geplant, die zelfs mij, die toen nog niet eens geboren was, af en toe te veel wordt.Wat moet die herinnering dan wel niet zijn voor hen die er waren.In mijn taxi heb ik een vaste klant gehad, een Joodse mevrouw, die zoals zo velen, bijna haar hele familie daar is kwijt geraakt.De gesprekken die wij voerden op de begraafplaats in Muiderberg, zijn mijn herinneringen geworden, haar emoties de mijne.Dat is voor mij de Auschwitz herdenking.Daarom uit de grond van mijn hart,AUSCHWITZ! NOOIT MEER!Harry GrootDe confrontatie met de enorme namenlijst van tijdens de Tweede Wereldoorlog uit Haarlem weggevoerde joden hakt er bij mij diep in. Dat zo iets heeft kunnen gebeuren in Nederland is niet te bevatten. Maar soms schiet de gedachte door me heen: is het echt zo ondenkbaar? Ligt antisemitisme niet opnieuw op de loer? De lijst die Christoph Hahn heeft opgesteld geeft inspiratie om te blijven strijden tegen elke vorm van discriminatie. Dit mag nooit meer gebeuren!Boris Dittrich, Tweede kamerlid D66Waarom wil ik een joods monument?Omdat we in Haarlem de holocaust niet mogen vergetenOmdat er zoveel joodse Haarlemmers slachtoffer zijn geworden van het nazi-regimeOmdat er ongeveer 800 joodse Haarlemmers zijn omgekomen in de concentratiekampenOmdat Haarlem voor de 2e wereldoorlog een bloeiende Joodse gemeente hadOmdat zoveel Haarlemmers hier helemaal niets van wetenOmdat ik een joodse moeder heb die het wel heeft overleefdOmdat mijn moeder zoveel dierbaren heeft verlorenOmdat mijn moeder nu 88 jaar is en nog elke dag aan de oorlog denktOmdat mijn moeder een grote joodse familie hadOmdat mijn moeder na de oorlog nog heel weinig familie over hadOmdat ik een kind van haar ben en het niet kan vergetenOmdat ik mijn joodse grootouders nooit heb gekendOmdat ik de namen van al deze omgekomen joodse Haarlemmers op een Monument wil zien staan.Daarom wil ik een Joods monument in HaarlemMieke Mulder Engel In de oorlog hadden we een aantal onderduikers in huis, o.a. een joods echtoaar: hij een geboren Rotterdammer, maar werkzaam in Duitsland geweest, zij een geboren Duitse uit Keulen, waar ze ook jarenlang gewoond hadden. Een prettige stad, veel concerten, opera en amusement