Thuis?

"De Euro, Pim Fortuyn, ontspannen gezichten op straat, Amsterdam beplakt met affiches met ´stop de oorlog tegen de Palestijnen´ en vragen als ´wat vind jij nou van de politieke situatie´?" JS over haar bezoek aan thuis, Amsterdam.

Dit zijn zomaar een paar dingen waar ik mee te maken kreeg toen ik weer eventjes in Nederland was. Het was een rare tijd ´terug´ in mijn land. Droevige gebeurtenissen wisselden zich af met de meest bijzondere en prachtige momenten, zo promoveerde een van mijn zussen.Hoewel ik me nog steeds heel erg thuis voelde, gedroeg ik me soms als een toerist. Ik bezocht de Floriade, waar ik, toen ik nog in Nederland woonde, nooit behoefte aan gehad had. Ook kwam ik opeens in een demonstratie tegen Israël terecht en moest ik een winkel op het damrak in vluchten. Hier bleek de verkoopster joods te zijn. Zij was gevlucht uit Kroatie. `Veiligheid is een illusie´ zei ze, terwijl ze koffie ging zetten.Het leek wel of ik Nederland veel meer gedwongen werd om een houding ten opzichte van Israël aan te nemen dan dat in Israël het geval is. In Israël is nadenken over de politieke situatie bijna een luxe probleem en gaat het er vooral om welke bussen je wanneer wel of niet kunt nemen en of het drinken van een kopje koffie in een café wel het risico waard is. ?Tegenwoordig staat bij elke ingang van een café een bewaker-. Aan de zogenaamde tegen-demonstratie waarbij steun aan Israël werd betuigd, heb ik niet mee gedaan. Ik vond dat ik dat al genoeg deed door er te wonen.Inmiddels ben ik dan ook weer in Israël. Het lijkt erop dat dit land voorlopig mijn thuis is. Maar echt thuis voel ik me er niet. Ik weet ook niet wanneer ik van heenreis of terugreis moet spreken.Net zoals ik in Nederland met Israël werd geconfronteerd gebeurt hier het omgekeerde. Zo las ik in de Herald Tribune dat de vrouw van Wim Duisenberg de Palestijnse vlag had gedrapeerd over het balkon van hun huis in Amsterdam. Tijdens een van mijn vele bezoeken de laatste tijd aan ijskast en wasmachine winkels, vroeg ik of ik ergens mocht zitten. De stoere Israëli aan wie ik de vraag had gesteld kreeg opeens een vertederde glimlach op zijn gezicht en vroeg of ik uit Europa kwam. Het zal wel weer een paar weken duren voordat ik mijn ´Nederlandse´ omgangsvormen weer heb ingeruild voor de Israëlische. In diezelfde winkel werd trouwens bij elk product niet alleen de kwaliteit aangeprezen ook werd er standaard aan toegevoegd welke artikelen al dan niet uit Duitsland afkomstig waren.De eerste e-mail die ik opende bij terugkomst was er een van de club Jong Belegen. Vanwege de politieke stituatie wordt er dit jaar met koninginnedag geen familiefeest georganiseerd, in plaats daarvan is er aanstaande donderdag een (koosjere) vleesfondue avond. Ik heb me direct opgegeven.