Wat schrijven de Hebreeuwse weekend kranten in Israel vandaag?

Over Turkije gesproken, maar niet over Trump: de Turkse aanval op de Koerden blijft vrijdag groot in de Israëlische pers.

• Donderdag sprak premier Benjamin Netanyahu zich tegen de Turkse invasie uit, en beschuldigde hij Ankara van een campagne voor etnische zuivering terwijl hij zich uitsprak voor het bieden van hulp aan de Koerden.

• Het was niet verwonderlijk dat in zijn verklaring kritiek ontbrak over het Amerikaanse besluit om troepen terug te trekken die de operatie in wezen groen verlichten.

• “De verklaring, die zeer zorgvuldig was geformuleerd, weerspiegelde niet de schok die de Israëlische bevolking zag in de beslissing van de Amerikaanse president Donald Trump om de Koerden over te laten aan de Turken”, schrijft Channel 13-columnist Alon Ben David.

• Anderen zijn echter spreken zich net zo hard, zo niet harder, uit tegen de Turken en nog meer tegen de Amerikaanse president Donald Trump.

• In Haaretz noemt columnist Simon Waldman de beslissing van Trump ‘een bevel voor etnische zuivering’.

• Koerdische expert Jonathan Spyer vertelt tegen de Times of Israel dat er volgens zijn contacten op de grond in het gebombardeerde gebied niet zoveel paniek is – de Koerden zijn gewend aan oorlog, zegt hij – maar eerder het gevoel van “met een mes in de rug te zijn gestoken”.

• “Eerlijk gezegd is er veel woede tegen het Westen en tegen de Verenigde Staten. En een zeer diep gevoel van verraad, ‘zegt hij.

Wij zijn de Koerden: het grootste deel van de Israëlische berichtgeving richt zich op Israëlische gevoelens dat zij de volgende zouden kunnen zijn en dat Trump niet te vertrouwen is.

• In Maariv schrijft Alon Ben David dat hij ongelijk had om eerder Trump te steunen, waarbij hij toegeeft en laat zien dat hij niet de beste vriend van Israël in het Witte Huis is.

• “De dag van het oordeel dat Trump de Koerden heeft opgedrongen, zou ons ook eens moeten laten onderzoeken wat onze relatie met de president is,” adviseert hij.

• Simed Kadmon van Yedioth Ahronoth schrijft dat de bewering van Trump dat de Koerden de VS in eerdere oorlogen niet hebben geholpen, wijst op hoe hij in de toekomst naar anderen kan handelen: “In zijn verraad is een geur ontstaan die naar zijn volgende kan wijzen – wanneer hij zijn gedachten samen vat door te zeggen dat de Koerden en Turkije zijn als Israël en de Palestijnen. Met andere woorden, een groep Midden-Oosterse horzels, egoïsten, is ons dank verschuldigd voor het omgaan met hun stammenoorlogen en het verspillen van Amerikaanse belastingdollars. ‘

• “De Israëli’s hadden dachten aan Trump als een speciale Amerikaanse leider die goed aansluit bij hun visie op de regio,” vertelt de voormalige Amerikaanse ambassadeur Dan Shapiro aan AP. “Nu komen ze tot de ontdekking dat met de harde harde realiteit dat zijn isolationistische instincten en zijn chaotische, impulsieve besluitvorming eigenlijk heel schadelijk kunnen zijn voor hun belangen.”

• Reuters meldt dat een anonieme Israëlische functionaris liet doorschemeren dat elke Israëlische angst voor de bewegingen van Trump privé wordt gehouden. “Sommige dingen kunnen beter buiten het zicht van het publiek worden behandeld”, zegt de functionaris.

De deur die Halle redde: het op de synagoge schieten in Duitsland blijft ook krantenkoppen halen, met veel verslagen over zowel de deur die erin slaagde de congregatie te redden, en Joodse bezorgdheid over antisemitisme.

• “De puinhoop en het wonder”, leest een kop in Hayom, Israël.

• Channel 12-nieuws beschrijft de deur als bescheiden, maar beweert dat het de gemeenschap heeft gered, en schuwt niet om beelden van de helmcamera van de moordenaar te laten zien terwijl hij al schietend probeerde de deur te openen en in het Duits vloekte over zijn onvermogen dat hem dat niet lukte.

• “Alleen een gesloten deur hield een bloedbad tegen bij een Duitse synagoge”, luidt een kop in de New York Times. “Onze gemeenschap werd gered door een wonder, een deur die niet openging”, vertelt de in Boston woonende student Ezra Waxman aan de krant. “Dat wordt afgewisseld met de tragedie van twee mensen die hun leven verliezen.”

• In Israel National News “begroet” Michael Sharon de deur, maar schrijft dat de mensen die hem op slot hebben gedaan en andere proactieve beveiligingsmaatregelen hebben genomen, een eremedaille verdienen. “Men hoopt dat synagogen in Israël en over de hele wereld van het incident zullen leren en de nodige actie zullen ondernemen.”

Maar wat als een deur niet genoeg is? Afgezien van het “bewapenen” van synagogen met oude deuren en het bidden voor een wonder, vragen sommigen zich af wat Duitsland nog meer zou moeten doen om zijn Joodse gemeenschap te beschermen.

• Deutsche-Welle merkt op dat de bescherming van erediensten verschilt en afhankelijk is van de wetten van de federale staten, waarbij sommige meer doen dan anderen.

• “Voor de synagoge in Keulen komt deze bescherming in de vorm van een VW-politiebusje. Tegenwoordig wordt het, net als bijna iedere dag, geparkeerd voor het turfstenen gebouw dat is bekroond met de Jodenster ”, aldus de krant. “Deze plaats van aanbidding wordt door betonnen blokken in de straat beschermd. En met zware ijzeren poorten en neo-romantische siertorentjes lijkt de synagoge enigszins op een fort. Vandaag liggen er bloemen bij de deur. ‘

• De krant merkt ook op dat “sommige Joodse gemeenten ook particuliere beveiligingsbedrijven hebben ingehuurd voor extra bescherming. Er is veel vraag naar voormalige Israëlische soldaten als beveiligingsadviseurs voor Joodse instellingen. ”

• Op-ed-schrijver Robert Ogman zegt in Haaretz: “Velen zijn overstuur en diep ontzet: ze denken dat ze alleen gelaten zijn en alleen zullen blijven niettegenstaande de voortdurende moorddadige dreiging. Het kostte de politie minstens tien minuten om op het toneel te komen, ook al zei de gemeenschap de politie via de telefoon dat ze onder een gewapende aanval stonden. Volgens de voorzitter van de Joodse gemeenschap in Halle had de politie herhaaldelijk de bezorgdheid van de gemeenschap over de veiligheid weggewuifd. “

Geen land voor oude (of jonge) Joden: Maar velen zeggen dat het probleem verder gaat dan het stoppen van gewapende mannen of het versterken van de politie, en constateren een toename van antisemitische houding en aanvallen in Duitsland.

• “De aanval was niet alleen gericht op de synagoge bezoekers die daar waren. Het omvat ook een aanval op onze open Duitse samenleving. Het was een aanval op ons allemaal. Omdat voor Duitsland de verplichting om de veiligheid van Joodse mannen en vrouwen te waarborgen even belangrijk is als de vriendschap tussen Israël en Duitsland, ”schrijft de Duitse ambassadeur in Israël, Susan Wasum-Rainer, in Hayom, Israël.

• De lokale Joodse gemeenschapsleider, Max Privorozki, vertelt Channel 12 nieuws dat antisemitisme zo’n gevaar is geworden in Duitsland dat hij nu niet langer zeker weet dat het land ‘ons thuis’ zou kunnen zijn.

• Sigmount A. Königsberg, de antisemitisme-expert van de joodse gemeenschap van Berlijn, zegt dat honderden Joden Duitsland verlaten vanwege bezorgdheid over antisemitisme en nog veel meer mensen overwegen hen te volgen.

• “Het is niet zo dat ze er abstract over nadenken, maar ze denken eerder aan concrete plannen”, zegt hij. “Tien jaar geleden zou dit ondenkbaar zijn geweest.”

• Cnaan Liphshitz van JTA schrijft dat de Joden in West-Europa gevangen zitten tussen zowel extreemrechts antisemitisme als aanvallen van anti-zionistische moslims.

• “In die zin is de schietpartij van woensdag een tragische mijlpaal voor West-Europa, waar groeiende radicalisering onder zowel neonazi’s als islamisten leidt tot wat sommige geleerden over antisemitisme een ‘perfecte storm’ noemen – gewelddadig antisemitisme dat voortkomt uit rechts en links ‘, schrijft hij.

Bibi steuners, steunen Bibi: een Likud-vergadering van het centrale comité die werd gehouden om Netanyahu te bevestigen als de leider van de partij, die werd gehouden in plaats van een primaire vergadering, wordt in sommige delen van de pers op grote schaal bespot, zowel vanwege zijn agenda als vanwege zijn lage opkomst.

• “Likud bevestigt dat zijn leider zijn leider is”, leest een spot kop in Haaretz.

• “De reden voor de waanzin die het centrale comité heeft gegrepen, dat vóór het huidige Netanyahu-tijdperk meestal levendige debatten hield over ideologische kwesties, komt voort uit de emotionele toestand van zijn voorzitter, die in de schemering van zijn politieke leven steeds meer behoefte heeft om omarmt en versterkt te worden’, schrijft Yossi Verter in de krant .

• De meeste rapporten tonen een lage opkomst van slechts een paar honderd op het evenement, overschaduwd door de grote hal.

• “Ongeveer 90 procent van de centrale commissie kwam niet opdagen, inclusief Netanyahu zelf,” meldt Yedioth.

• Netanyahu’s fanblad, Israël Hayom, echter neemt de stemming serieus, zet het nieuws op de voorpagina en meldt dat de Likud-leden “overweldigend hebben voorgestemd” voor het voorstel dat Netanyahu benoemt als partijleider en enige kandidaat voor premier. De taal wordt rechtstreeks overgenomen uit de Likud-verklaring over de stemming.