IDF commandant over Gaza rellen: “het zijn tieners, geen interesse ze schade toe te brengen”

Golani’s. Foto IDF

In een uitgebreid interview met de Jerusalem Post, spreekt luitenant-kolonel Avi Marciano, commandant van het 13e bataljon van de ‘Brown Brigade’,behorende tot de Golani Brigade, over de extra uitdagingen waarmee zijn bataljon werd geconfronteerd tijdens de vier maanden dat zij aan de grens met Gaza waren gestationeerd.

Marciano en zijn soldaten beveiligden de meest noordelijke grens met de Gazastrook, tot aan de Middellandse Zee, in het gebied van Kibbutz Zikim.

Voor Marciano – 33 jaar oud, vader van drie kinderen die in het dorp Haro’e in centraal Israel woont, is het ook een afsluiting van een persoonlijk verhaal: 15 jaar geleden nam hij dienst in het 13e bataljon als soldaat en vier maanden geleden nam de positie aan van bataljonscommandant.

Zijn eerste taak was operationele inzet in Gaza. In de begindagen van de operatie doodden de soldaten van zijn bataljon een Hamas-agent die aan het gebied van het grenshek oepreerde. De IDF maakte snel duidelijk dat dit een fout en misverstand was, en in feite was het een operationele fout van het bataljon.

Commandant Marciano zegt dat het voor hem een ​​evenement was waaruit het bataljon veel lessen heeft voortgebracht: “We hebben onze zintuigen aangescherpt om te begrijpen – wie is wie en wat is wat, wanneer en hoe, terwijl elk gebied zijn kenmerken had. Dit is de expertise en intimiteit die een bataljon creëert in zijn operationele sector, en we hebben het de eerste week niet goed genoeg gedaan. Maar we hebben daarvan geleerd. “

Op de vraag aan Marciano of het voor de soldaten in het gebied niet te complex is om onderscheid te maken tussen een Hamas-activist die heel dicht bij het hek staat en een terrorist die een aanval komt uitvoeren, zegt hij “het beslissingspunt is dat van de commandant in het veld,” haast hij zich om te verduidelijken. “Als hij zich bedreigd voelt, dan kent hij de procedure voor het openen van vuur heel goed – en ze zijn luid en duidelijk. Zelfs bij dat incident hadden we een back-up van degene die de beslissing had genomen om te schieten. Het was echter een professionele fout, en we hebben ervan geleerd. “

Verder in de operatie van vier maanden registreerde het bataljon ten minste twee incidenten waarin ze met succes de ongeoorloofde toegang tot Israël verhinderden en terroristen elimineerde, dus beëindigden ze deze operatie met een gevoel van succes.

Op de vraag aan luitenant-kolonel Marciano wat hij dacht toen hij in de media berichten zag met de beschuldiging “dat soldaten aarzelden om te schieten uit angst dat ze zouden worden blootgesteld aan juridische procedures” reageert de bataljonscommandant door te zeggen dat hij deze bewering volledig verwerpt.

“Als ik het gevoel had dat mijn soldaten de procedures voor het openen van vuur niet begrepen, zou ik contact opnemen met mijn superieuren, de brigadecommandant en de divisiecommandant. Gelukkig zijn we in een leger waar men zijn commandanten kan benaderen We brengen onze soldaten niet in een situatie waarin de instructies voor hen onduidelijk zijn. Voor de soldaten veranderen we de zaken van veel ‘grijs’ in ‘ zwart en wit’. Het grijs kan mijn beslissing zijn, en daarom zijn er commandanten waarmee ik praat. “

Met een hand op zijn hart voegt hij eraan toe dat de soldaten zich niet geketend voelen. “Er is geen dergelijk probleem. In de Golani handelen we volgens de situatie. Soms maakt een commandant een fout, het gebeurt en we hebben hem gesteund.”

Marciano weet dat operationele activiteiten aan de grens met de Gazastrook de voorkeur hebben als het gaat om de soldaten. Het is het soort militaire activiteit waardoor ze met bedreigingen en uitdagingen worden geconfronteerd. Het bataljon beveiligt graag de grens met Gaza. Maar er is ook de uitdaging om op vrijdag met de turbulente rellen om te gaan. “Dit is een kwestie van vastberadenheid en waarden, waarop je voorbereid moet zijn en volwassen moet worden”, legt hij uit. “Dit is vooral een kwestie van de commandanten die in het veld zijn. Je moet het beheren en je niet laten beheren.”

De soldaat in het veld, voegt Marciano toe, krijgt duidelijke instructies voor actie. “Ook hier verkleinen we de grijze gebieden tot ‘zwart en wit’. Wanneer er een levensbedreigende gebeurtenis is, wordt de dreiging natuurlijk opgeheven. De verschillen tussen verschillende situaties zijn de soldaten heel duidelijk. We hadden geen incidenten waarbij soldaten naar of in de buurt van strafrechtelijke vervolging kwamen, noch werden ze onnodig onderzocht. Wanneer we correct handelen, volgens de richtlijnen en de vereiste keten van goedkeuringen, is er geen reden voor dergelijke gevallen. “

En je sluipschutters?

“We spreken direct aan het begin van de operationele inzet en leggen de realiteit van de Gazastrook uit. Dat wil zeggen, in welke situatie ze schieten en wanneer niet, wat zijn de voorwaarden voor de schietpartij en wie is de commandant die de schieten en het doelwit. Op die manier schat ik dat we de foutenmarge aanzienlijk verminderen. We kennen ook de tijden, uren, het aantal demonstranten, we weten zelfs het aantal bussen dat aankomt en wanneer. Na verloop van tijd weet je het hoe de mensen aan de andere kant te karakteriseren. “

Wat beschouwt u als een prestatie?

“De prestaties die van ons worden gevraagd, zijn heel duidelijk: om penetratie in Israëlisch gebied te voorkomen, om schade aan het hek te voorkomen, maar ook om schade aan de andere kant te minimaliseren. Uiteindelijk zijn het vooral tieners en kinderen, en wij hebben niet de intentie of interesse om ze onnodig pijn te doen. We zijn niet zo; We gebruiken alle beschikbare middelen om de vereiste prestaties te bereiken, uiteraard onder de perceptie van de veiligheid van onze strijdkrachten. “

Wat betreft het uitoefenen van macht aan het grenshek, heeft Marciano zijn eigen analogie: “Soms is het zoals koken – je kookt niet altijd rijst op hoog vuur. Soms moet je ook het vuur verlagen. We moeten nauwkeurig zijn, maar we moeten een inbreuk op de orde niet als een terreuraanslag behandelen. Het is niet hetzelfde. 

Tenslotte, degenen die voor je aan de andere kant staan, die met stenen gooien, zijn tieners van de leeftijd van mijn oudere dochter, en je moet dienovereenkomstig handelen. Ze kunnen niet dezelfde behandeling krijgen als zes terroristen die een aanval komen plegen of een bom plaatsen. 

Over het algemeen bereikten de gebeurtenissen in Gaza in de vier maanden die we hier in de sector doorbrachten niet onze kant. In het grensgebied zijn sinds augustus geen pogingen meer gedaan om aanvallen uit te voeren en de IDF is bezig met de bouw van een grondbarrière. “

Bataljonscommandant Marciano en zijn soldaten staan ​​al aan het begin van een oefening op de Golan Hoogten, en zoals echte Golani’s betaamt kijken ze daar reikhalzend naar uit. 

Advertentie (4)