Documentaire en film op 3Sat


De documentaire ‘nieuwe films uit Israël’ gaat over de in opkomst zijnde filmindustrie in Israël. Aansluitend wordt uitgezonden de Frans-Israëlische film ‘avanim’ (stenen) over dubbele normen in godsdienst, in het familieleven en in zaken, vanuit het standpunt van een vrouw.


Nieuwe films uit Israël

In Israël stond de film lange tijd in de schaduw van het theater, dat
zich op een zeer directe manier met politieke thema’s bezig houdt. Maar
de bioscoop heeft de afgelopen jaren een inhaalslag gemaakt. De
bezoekersaantallen zijn flink gestegen en Israëlische films krijgen
veel aandacht op internationale festivals .

Ondanks de betrekkelijk kleine productieomvang blijkt de Israëlische
cinema innovatief, kritisch en zeer levendig te zijn. De documentatie
“die Kennwort Kino” van Knut Elstermann toont, hoe een jonge generatie
van filmproducenten aan het werk is gegaan – met films, die niet zelden
in het privedomein het politieke ontdekken. Regisseurs zoals Nir
Bergman (“Gebroken Vleugels”) en Joseph Cedar (“Campfire”) spreken over
hun ervaringen en hoop in Israël, een klein filmland in verandering.

Kennwort Kino: Neue Filme aus Israël,      

Dinsdag 17 mei, 22:25 – 23:00, 3Sat    

Avanim (Stones)

Raphael Nadjari’s film behandelt dubbele normen in godsdienst, in het
familieleven en in zaken, vanuit het standpunt van een vrouw.

“Avanim” is het Hebreeuwse woord voor “stenen” die een belangrijk deel
van de Joodse cultuur en godsdienst zijn. Bijvoorbeeld de tien geboden
werden op twee steentabletten geschreven. Stenen worden gegooid naar
iemand die ter dood is veroordeeld. Nog een ander voorbeeld: In de
dagen van weleer gebruikten handelaars die hun landbouwopbrengsten
verkochten, speciale stenen om hun goederen te wegen. Sommigen droegen
een steen voor “gewone” transacties en een andere voor het “bedriegen”.
De Thora vermeldt dit met betrekking tot bedrijfsethiek en in feite
zelfs heden ten dage zijn er vele uitdrukkingen in het Hebreeuws met
betrekking tot het spreken met “dubbele standaarden”, die het woord
“stenen” gebruiken. En Rapahel Nadjar’s film gaat over dubbele
standaarden.

Michale (Asi Levi), is een 30-jarige Israëlische vrouw die op het
accountantskantoor van haar vader in Tel Aviv werkt. Zij wordt bewust
van twijfelachtige bedrijfsethiek wanneer zij te weten komt dat haar
vader, zonder het zelf te weten, wordt gebruikt door een religieuze
instelling om fraude te plegen. De drukte van Michale’s dagelijkse
leven bestaat naast haar werk ook uit haar echtgenoot, haar jonge zoon
en, wanneer daar tijd voor is, korte en heimelijke ontmoetingen met
haar minnaar – een andere dubbele norm. Op een dag wanner Michale op
weg is om haar minnaar te ontmoeten, komt zij te weten dat het hotel
waar zij samen zouden komen, door een bom is getroffen en daardoor
wordt zij gedwongen om alle dubbele normen rond haar eigen persoon te
behandelen met inbegrip van degenen in haar eigen persoonlijk leven.

Deze film behandelt heel wat vrouwenkwesties. Wanneer Michale haar
hoofd niet bedekt bij een zakelijke ontmoeting met een rabbijn,
beschrijft de film onder andere de kwestie van eerbied voor vrouwen in
een godsdienstige context. Haar vader ziet dit als een teken van
disrespect. Michale verdedigt zich door te zeggen dat de rabbijn, die
zij al kent sinds zij een kind was, weet dat zij hem eerbiedigt en dat
zij niet haar hoofd hoeft te bedekken om dat te bewijzen. “Avanim”
onderzoekt ook hoe de vrouwen eerbied moeten tonen maar dat zij in
menig opzicht zelf niet worden geeerbiedigd. Bijvoorbeeld wanneer de
wanhopige Michale, om na alles wat er is gebeurt, alleen wil zijn en de
nacht op het strand doorbrengt

Advertentie (4)