Jaarlijks organiseert het Studiecentrum voor Jodendom van de LJG Amsterdam een reis naar een buitenlandse bestemming. Dit jaar toerde een groep van 47 personen onder leiding van twee reisleiders van 20 t/m 29 april door Suriname.
De deelnemers kwamen uit de LJG’s van Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Noord-Nederland. Ook een aantal leden van de NIHS maakte deel uit van het reisgezelschap. Karen de Jager schreef voor joods.nl een reisverslag, Michel Waterman stelde foto’s ter beschikking.
Paramaribo
Voorzitter Jules Donk van de kille koudesj Neve Shalom heet 47 Nederlandse gasten welkom. Buiten is het feest. Muziek dringt de open ramen en deuren binnen en gaat een ongelijke strijd aan met het stemgeluid van de chazzan. Het is vrijdagavond, maar ook de derde dag van de wandelvierdaagse en die gaat altijd gepaard met uitbundige muziek.
Iedere zichzelf respecterende vereniging of organisatie doet mee. Volwassenen, kinderen en jongeren, kleurig uitgedost, lopen het parcours. Volgens goed gebruik met veel muziek en gezang. Om de stemming er in te houden, informeren de organisatoren de wandelaars over allerlei wetenswaardigheden, zich daarvoor bedienend van krachtige megafoons. De dienst binnen is slechts met moeite te volgen. Het evenement op straat des te beter. Toch is deze dienst de opmaat voor een fantastische sjabbes. Het is het slot van de eerste dag van onze reis naar Suriname.
Contact leggen met de plaatselijke Joodse gemeenschap is altijd een van de hoogtepunten van de reizen van het Studiecentrum voor Jodendom van de LJG Amsterdam. Ook deze keer. Samen sjabbat vieren. Samen eten. Verhalen uitwisselen. De gasten hebben tallitot meegenomen en keppels met opdruk, speciaal gemaakt in Bne Berak.
Het zijn cadeaus die in goede aarde vallen.
De kleine Joodse gemeenschap in Paramaribo is weer in opbouw na lange tijd van stilstand en dan kun je niet alles in een keer doen en aanschaffen. Dan zijn er allerlei prioriteiten die om voorrang vragen.
Het onderhoud van de sjoel bijvoorbeeld. Het prachtige witte gebouw aan de Keizerstraat is helemaal van hout en staat pal naast de moskee. Het interieur van donker hout doet in eerste instantie denken aan de Haagse Snoge, de sjoel van de LJG Den Haag. Maar de boventoon voert het tropische karakter van déze sjoel. Het is warm. Aan drie kanten van het gebouw staan deuren en ramen open, zodat het een beetje doorwaait. Wit zand op de vloer, ook op de trap en op de biema.
 Interieur |
 Interieur |
Na de dienst komen alle sjoelbezoekers bijeen in het ma-amad, de bestuursruimte die ook gebruikt wordt voor gezamenlijk activiteiten. Lilly Duym, spin in het web van de Joodse Gemeente Paramaribo, zorgde samen met een hele keukenbrigade voor een
