Help, januari komt steeds dichterbij!

"Opeens leek een bezoek aan het Aliya Department mij op zijn plaats. Hier werd mij al snel duidelijk dat emigreren naar Israël toch niet iets is wat je eventjes doet…" JS’ tweede column.

Daar werd mij al snel duidelijk dat emigreren naar Israël toch niet iets is wat je eventjes doet. We spraken over de mogelijkheid van het hebben van meerdere nationaliteiten, over het wel of niet bevriezen van bepaalde rechten en over het wel recht hebben op studiefinanciering bij oelpan op niveau alef maar waarschijnlijk niet op niveau gimmel. Over alle papieren die ik zou moeten aanvragen en invullen en opsturen en…Op het moment dat in één zin zowel het regelen van een ziekteverzekering als het ophalen van een gasmasker ter sprake kwam, leek het me wel weer voldoende voor een eerste kennismaking. Gelukkig werd me op het laatst nog iets verteld waardoor ik het toch weer enigszins zag zitten: als nieuwe immigrant mag je maar liefst vijftig kilo bagage meenemen! En, zo werd me nog verzekerd, ik hoefde niet bang te zijn dat er geen plaats in het vliegtuig beschikbaar zou zijn.Ik trapte er in. Eventjes voelde dit inderdaad als een geruststelling. Maar in de tram op weg naar mijn werk, want mijn leven hier gaat intussen gewoon zijn gangetje, drong de waarheid tot me door. Natuurlijk zijn er stoelen genoeg. Wie wil er op dit moment op alija! O ja, "de man op de berg met twee geiten" belde; hij denkt erover om nog zes kippen te kopen. Toch wel leuk.