Israëlische voornamen en de Post-zionistische crisis

Duizenden jaren redden de joden het met de 150 namen uit de Tenach, maar vandaag geldt: the sky is the limit.

Uiteindelijk bedacht ze zelf maar een naam: Adi’ella. ?Ik had wel van de jongensnaam Adi’el gehoord. Die naam hebben we gewoon vervrouwelijkt. We wilden iets nieuws en origineels, maar wel met een joodse betekenis. Adi’ella betekent ‘juweel van God?, legt ze uit. Hoewel ze de naam een keer heeft gezien in een namenboek, kent ze niemand anders die zo heet.Professor Benjamin Beit-Hallachmi, psycholoog aan de Universiteit van Haifa, doet al 20 jaar onderzoek naar namen. Het zoeken naar iets origineels en nieuws noemt hij ?karakteristiek voor Israëlische ouders van vandaag.? Maar er is meer aan de hand dan alleen ?bijzonder? willen zijn met de namen van je kinderen. ?Dat men zich verwijderd van traditionele namen als Sarah voor meisjes en Mosje voor jongens, kan beschouwd worden als belangrijke identiteitsverklaring’, zegt hij.Beit Hallachmi legt uit het willen vinden van nieuwe namen teruggaat naar de dagen van de eerste pioniers. Duizenden jaren hadden de joden hun kinderen genoemd naar Bijbelfiguren, en dan alleen diegenen met goede karakters en een godsdienstige inborst. Van de 1400 namen in Tenach werden er maar 150 gebruikt. Voor jongens waren dat natuurlijk de aartsvaders: Awraham, Jitschak en Jakov, Jakov’s zonen, een handjevol vol profeten en een paar koningen. De richters bleven buiten beschouwing. Meisjes werden genoemd naar deugdzame heldinnen als Debora en Sara.Lees verder over wat voornamen zeggen over de huidige Israëlische identiteitscrisis en waarom bepaalde namen in de diaspora vermeden werden. De redactie van joods.nl selecteerde dit boeiende artikel voor u op Judaism.about.com