Oorlog, dag 16: Hoezo, routine?

Sjabbat… het zou rustig moeten zijn, maar de katjoesja’s en andere raketten blijven komen. Kibboets Bet HaEmek bleef gespaard, elders in het noorden van Israël was het opnieuw raak.

Het ingaan van sjabbat ging vandaag gepaard met een zware raketaanval. De sirenes huilden en de inslagen waren weer dichtbij, heel dichtbij. Later bleek dat een van de raketten de vierde verdieping van het ziekenhuis van Naharya had geraakt. Gelukkig zijn er persoonlijke ongelukken gebeurd, aangezien het ziekenhuis al meteen aan het begin van de oorlog alle patiënten ondergronds had gebracht. Waar blijft het commentaar van de wereld? Hezbollah-hoofdman Nasrallah kent geen mededogen, en heeft geen enkel fatsoen. Er is zoveel kritiek op Israël vanwege de bombardementen op wijken in Beiroet waar Hezbollah zich heeft verschanst, maar dat diezelfde Hezbollah doelbewust mikt op burgerdoelen in Israël lijkt niemand iets te kunnen schelen.

Afula, ca. 40 km, ten zuidoosten van Haifa, is ook zo’n burgerdoelwit. Daar kwam vandaag een aantal langeafstandsraketten neer. De raketten, een nieuw type dat in Syrië of Iran gemaakt wordt, bevat 100 kg TNT. Dit keer kwamen ze in open terrein neer, een geluk bij een ongeluk. Deze beschieting toont wel aan dat
.
Dagelijks komen er wel honderd katjoesja’s neer. En toch raken we er aan gewend. Het luchtalarm gaat, we gaan de schuilkelders in en tellen de inslagen – het wordt al routine. Maar we moeten alert blijven: vandaag hoorden we eerst de inslagen en daarna pas de sirenes…

Salo Soesan en zijn vrouw Ineke wonen al 35 jaar in de vredige agrarische kibboets Bet HaEmek, in het noorden van Israël. Voor joods.nl houdt hij een dagboek bij om een beeld te geven van het dagelijks leven (of wat daar nog van over is), sinds er oorlog is tussen Israël en de Hezbollah.

Advertentie (4)