Onder de pannen

Het nieuwe daten: "Ze waren de auto nog niet uit of hij stortte zich op hen."

Geen voorzichtige kenningsmakingsperiode. Niet jarenlang om elkaar heen draaien. Geen aanzoek. Geen verloving. Geen urenlange gesprekken met de rebbetzin om de juiste datum te berekenen voor de choepa. Geen cursus door diezelfde rebbetzin gegeven om je voor te bereiden om een leven als een getrouwde vrouw. Geen zaaltje huren. Geen jurken passen. Niet te hoeven bedenken wie je wilt uitnodigen. Geen sluier of toch maar een hoed met voile.Geen getuigen. Geen uitnodigingen ontwerpen en versturen. Geen twijfels. Geen verwachtingen. Geen dromen. Geen angsten. Geen rabbijn. Geen choepa. Geen schoonfamilie. Geen wel of geen diner of alleen een receptie. Geen ketoeba. Niet onder huwelijksvoorwaarden noch onder gemeenschap van goederen. Geen ring. Geen glas om kapot te trappen. Geen sjeva brachot. Geen bijpassende schoenen. Geen vlaag van "waar ben ik ooit aan begonnen" en ook geen zevende hemel.Maar, gewoon op een zonnige namiddag werden ze in de achterbak van de auto gelokt met oud brood. De stommerds trapten er ook nog in. Na vijf minuten rijden werden ze bij de buurman uitgeladen. Waar "hij" al op "hen" stond te wachten. Boven iedereen stak hij uit. Groot en heel lelijk! Ze waren de auto nog niet uit of hij stortte zich op hen. Nebbisj. Over een maand kunnen we ze weer ophalen. Wat kan ik zeggen. De geiten zijn aan de man en ik mis ze.Vorige columns van JS vind je in het archief van de jongerenrubriek.