‘Vals aanbod’

Ronny Naftaniël, directeur van het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël), is niet optimistisch gestemd door de toenaderingspogingen van de Syrische president Assad: integendeel.

Vals aanbod

Het was de afgelopen weken somberheid troef in het Midden-Oosten. De voortdurende aanslagen in Irak, de spanningen in Libanon, de bijna burgeroorlog in de Palestijnse gebieden en last but not least de continue haatcampagnes van Iran tegen Israël geven weinig reden te geloven dat 2007 een veilig en vreedzaam jaar zal worden. Nu al tekenen zich de contouren van een nieuw conflict af.

Centraal daarin staat de religieuze expansiedrang van het Iraanse moellah-regime. Gedreven door een ideologische haat tegen het Westen en de Joden steunt de regering van president Ahmadinejad een keur aan terreurorganisaties en is zij bezig een atoombom te ontwikkelen. Die activiteiten ondermijnen de hele regio, inclusief de Palestijnse gebieden die volstrekt onbestuurbaar zijn geworden, nu premier Haniyeh (die recent 250 miljoen dollar van Teheran ontving) weigert in te gaan op het voorstel van president Abbas nieuwe verkiezingen te houden.

Temidden van deze zorgelijke ontwikkeling klinkt ook nog een vals vredesgeluid vanuit Damascus op. President Assad liet dit weekend in een Italiaanse krant weten bereid te zijn tot vredesonderhandelingen met premier Olmert. “Pak die kans op en ervaar dat ik serieus ben met mijn bedoelingen”, sprak de Syrische president. Tegelijkertijd zei zijn minister van Buitenlandse Zaken, Walid Muallem dat de teruggave van de Golanhoogte geen preconditie is voor onderhandelingen met Israël.

Het Syrische aanbod klinkt fraai, maar er zit een dikke adder onder het gras. Vanaf de Golan heeft Israël toezicht op Zuid-Libanon en op Syrië zelf en kunnen er afweermechanismen tegen Iran in stelling worden gebracht. Daarnaast komt eenderde van Israëls watervoorziening er vandaan. Ook al zou Israël een vredesverdrag krijgen met Syrië, is het nog de vraag of dit zo de moeite waard is, dat hiervoor de Golan dient te worden opgegeven. Syrië zal heel wat meer moeten doen dan alleen vrede sluiten. Het zal op zijn minst ook een einde moeten maken aan de as met Teheran en zal moeten ophouden te interveniëren in Libanon. Daarnaast moeten de Syrische banden met de terreurorganisaties worden doorgesneden. Hamas en andere Palestijnse terreurorganisaties hebben in Damascus hun hoofdkwartier en Hezbollah ontvangt wapens en geld.

De Israëlische regering heeft sceptisch gereageerd op de Syrische ouvertures. Minister van Defensie Peretz merkte op: het Syrische gedrag is niet in lijn met vrede: er bestaat een kloof tussen daden en verklaringen”. Inderdaad, als Syrië zijn gedrag niet verandert, is het voor Israël te riskant met dat land te gaan onderhandelen. Teruggave van de Golan zou voor Israël neerkomen op een gedeeltelijke ontwapening, juist nu het gevaar voor de Joodse staat vanuit het Noorden groter is dan ooit. Niemand kan verwachten dat Israël zo stom zal zijn.

Ronny Naftaniël

Advertentie (4)