Ze is een vrouw. Ze is religieus. Ze heeft een donkere huid. En ze is de enige vrouw die verleden week is afgestudeerd als vluchtingenieur op een Hercules-vrachtvliegtuig van de Israeëische luchtmacht, IAF.
Hoewel je zou denken dat het vorenstaande genoeg is, zegt zijzelf dat het niet het enige is haar definieert.
“Het eerste wat je zult zien is waarschijnlijk mijn huidskleur, of dat ik een vrouw ben of dat ik vlechten heb”, vertelde luitenant Tet tegen Channel 12 nieuws in een vrijdag uitgezonden interview. “Na een gesprek van twee zinnen zul je zien dat dat niet is wat ik naar de tafel breng, er zijn veel andere dingen.”
Tet, die alleen werd geïdentificeerd door haar rang en eerste voorletters van haar naam, groeide op in Jeruzalem met allochtone ouders. Haar vader verhuisde naar Israël vanuit Ivoorkust, haar moeder uit Frankrijk.
Terwijl ze opmerkingen van andere kinderen hoorde over haar huidskleur in haar jeugd, zei Tet dat ze hen nooit liet dicteren hoe ze zichzelf ziet.
“Wat ik een kind zou vertellen die het gevoel heeft dat hij ‘als minder’ wordt aangezien, is dat het slechts een kwestie van gezichtspunt is en dat het niets van jouw mogelijkheden afneemt, het is iets uitwendig”, zei ze.
Hoewel veel religieuze vrouwen na de middelbare school voor andere vormen van nationale dienst kiezen in plaats van in het leger te dienen, zegt Tet dat dit voor haar nooit een optie is geweest.
‘Ik ben niet de klassieke religieuze vrouw waaraan je denkt’, zei ze.
“Ik hou van de uitdaging. Ik vind het belangrijk dat ik me op een plek bevind die niet comfortabel voor me is, dat het daar niet gemakkelijk voor me is, dat ik moet werken om dat te bereiken”, zei ze.
Tet, die de opleiding als vluchtingenieur in een vrachtvliegtuig afrondde, gaf toe dat het soms moeilijk was om de enige vrouw te zijn onder de 40 piloten die zijn afgestudeerd, bijvoorbeeld, zo merkte ze op, dat je aan het einde van een “verschrikkelijk zware week” naar je kamer terugkeert en alleen bent.
“Aan de andere kant is het een kans om te zeggen: ‘OK, het is niet belangrijk.’ Ik ben een meisje en hij is een jongen, maar het is niet belangrijk, we spelen allebei een rol, we willen allebei de beste zijn in wat we doen en dat is waar de nadruk op ligt, ‘zei ze
Gevraagd of ze last heeft van vragen over de enige vrouwelijke piloot die de cursus heeft afgerond, zei Tet dat de vragen meer zeggen over de Israëlische samenleving dan over haar.
“Het zegt iets over ons als samenleving, dat we te maken hebben met hoe we een jonge religieuze vrouw kunnen zijn – of hoe we een jonge vrouw kunnen zijn, of anders zijn in een groep die homogeen is aan de buitenkant,” ze zei.
“Voor mij is dit niet de les die we moeten leren, het is niet interessant,” vervolgde Tet en benadrukte dat het belangrijk is hoe ze zich professioneel gedraagt.
“Uiteindelijk is het belangrijk om te begrijpen dat het uitmaakt wat je meeneemt vanuit huis, maar niet echt de uiterlijke kenmerken.”
“Wat er echt toe doet, is hoe ik in de cockpit zit, hoe ik met een team werk, hoe professioneel ik ben”, zei ze.
Met haar voltooiing van de prestigieuze cursus, werd Tet een van de tientallen vrouwen die afstudeerden als IAF-piloot sinds een uitspraak van het Hooggerechtshof van 1993 waarin het leger werd bevolen vrouwelijke soldaten toe te laten tot het programma.
De overgrote meerderheid van gevechtspiloten in de Israëlische luchtmacht zijn nog steeds mannen, vooral vanwege de fysieke fitheidseisen.
