Sophie Scholl werd op 9 mei 1921 in Forchtenberg geboren. Het gezin verhuisde later naar Ulm, waar Sophie, samen met haar vijf broers en zussen opgroeide in een Luthers gezin waarin christelijke waarden belangrijk waren.
Tegen de tijd dat ze een tiener werd, was Duitsland in de greep van Adolf Hitler en het Nationaal Socialisme. Aanvankelijk steunden Sophie en haar oudere broer Hans de Nationaal Socialistische Partij. Net als veel andere jongeren sloot hij zich aan bij de Hitlerjugend en zij bij de zusterorganisatie, Bund Deutscher Mädel.
Haar vader was echter bepaald niet gecharmeerd van hun beslissing, daar hij een fel tegenstander was van het Hitler-regime. Langzamerhand begon zijn invloed en dat van familie en vrienden te gelden. Door de manier waarop Joodse kennissen en kunstenaars werden behandeld, begonnen zij het regime met steeds kritischere ogen te bekijken.
Sophie volgde haar broer Hans naar de universiteit van München, waar hij medicijnen studeerde. De twee gingen om met dezelfde groep vrienden, verenigd door hun wederzijdse waardering voor kunst, cultuur en filosofie.
Er waren slechts zes leden van de Weiße Rose, oorspronkelijk opgericht door Sophie’s broer Hans Scholl en zijn vriend Alexander Schmorell. Ze werden vergezeld door Sophie, Christoph Probst en Willi Graf en door een van hun professoren, Kurt Huber.
Gesteund door een netwerk van vrienden en supporters, drukten en verspreidden ze pamfletten, waarbij ze burgers aanmoedigden zich te verzetten tegen het nazi-regime. Ook stelden ze de moord op de Joden aan de kaak en eisten een einde aan de oorlog.
De groep produceerde begin 1943 hun zesde en laatste pamflet.
Op 18 februari 1943 deelden Hans en Sophie de folders uit op de universiteit. Sophie klom naar de overloop op de bovenste verdieping en gooide een stapel pamfletten over de balustrade. Terwijl de papieren op de grond fladderden, werd ze gadegeslagen door een conciërge die haar verraadde aan de Gestapo.
Op 22 februari 1943 werd Sophie Scholl door nazi-rechter Roland Freisler tot de doodstraf veroordeeld en nog dezelfde dag door middel van de guillotine geëxecuteerd. Ze was 21.
Sophie en haar broer hadden geweigerd de rest van de groep te verraden, maar zij werden toch door de autoriteiten opgespoord. Binnen een paar maanden waren de vrienden allemaal geëxecuteerd.
Haar moed wordt nog steeds geëerd in Duitsland, waar scholen en wegen haar naam en dat van haar broer dragen.
Op wat haar 100ste verjaardag zou zijn geweest, heeft Duitsland een herdenkingsmunt uitgegeven en hield speciale kerkdiensten. Ook is er een nieuw Instagram-kanaal live gegaan gewijd aan haar leven.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!