Parsja 5A & B: Chajé Sara

De grootheid van SaraAwraham was in niveau gestegen, na zijn tiende beproeving op de berg Moria. Maar niet alleen Awraham was gestegen, ook Jitschak was op een hoger niveau gekomen. Wij leiden dit af uit de pasoek "en beiden gingen samen" (22:8). Zij gingen beiden samen omdat Jitschak ?die toen 37 jaar was? precies wist wat er zou gebeuren en niettemin ging hij vrijwillig met zijn vader mee. Awraham erkende toen wat voor een persoonlijkheid Jitschak was. Pas toen besefte Awraham welk een spiritualiteit Sara had bereikt. Een kind van het niveau van Jitschak, die vrijwillig meeging naar de Akéda, toont het karakter van Sara. Zo?n kind groeit niet vanzelf op, hij wordt opgevoed door een moeder die een geweldig niveau van Jirat Sjamajiem (G?dvrezendheid) aanleert.Onze Geleerden vertellen ons, dat Awraham van de Akéda (het binden van Jitschak) kwam om Sara te bewenen. Met deze opmerking benadrukken onze Geleerden, dat Awraham pas bij de Akéda de ware grootheid van Sara?s persoonlijkheid inzag en de bijdrage, die zij had geleverd aan het geestelijke niveau van haar afstammeling(en).De elfde beproevingAwraham moest tien beproevingen doormaken, waarvan de kroon werd gespannen door de Akéda. Nu werd het G?d duidelijk, dat Awraham Hem niet alleen diende met liefde, maar ook met een enorm ontzag en vrees. De Akéda vereiste een geweldige gehoorzaamheid. Tot op de dag van vandaag beroepen wij ons op de verdienste (zechoet) van onze eerste Aartsvader bij de Akéda.Werd Awrahams leven na de Akéda makkelijker en aangenamer? Nee! Maar, dit hadden we eigenlijk wel verwacht. Awraham kwam terug van de Akéda en het eerste waarmee hij geconfronteerd werd, was het overlijden van Sara. Hoe kon zo?n rechtvaardig man getroffen worden door zo?n vreselijk lot? Awraham moest tot zijn schande in discussie gaan met het gewone volk van de Chitieten. Awrahams grootste en laatste (elfde) beproeving was inderdaad de hoogste ladder van zijn geestelijke ontplooiing: het lukte hem om G?ds rechtvaardigheid niet in twijfel te trekken, terwijl hij na het hoogtepunt in zijn religieuze groei nog in discussie moest gaan met een oneerlijk man als Efron over de eigendom van de spelonk Machpela.Nog een valkuilDe Midrasj vertelt dat de Doodsengel (Malach Hamawet) Sara benaderde en haar vertelde dat haar man Jitschak had vastgebonden op een altaar, zijn mes had opgeheven om hem te slachten en het mes ook weer naar beneden had gebracht. Daarmee eindigde de Doodsengel. Toen Sara dit hoorde stierf zij van schrik.Wanneer de Doodsengel ons benadert omdat onze tijd gekomen is, hoeft hij geen ?trucs? uit te halen om zijn taak te vervullen. Waarom moest de Doodsengel Sara zich wel ?dood laten schrikken?. Had hij er plezier in om Sara te shockeren, zodat zij zou sterven? Waarom heeft hij niet gewoon haar ziel genomen en er zo een einde aan gemaakt?Sara stierf zeker niet voor haar tijd, maar misschien is dit nog een extra dimensie in de vraag van onze Geleerden; ?Waar kwam Awraham vandaan? Hij kwam van de berg Moria?. De Doodsengel had het niet opgegeven. Hij was niet tevreden met het feit dat Awraham de beproeving van de Akéda vervuld had. Hij had nog één test in petto: ?Als Awraham terug komt van de Akéda, trots over het feit dat hij de toets had doorstaan en zich goed voelde, zou hij zijn vrouw dood aantreffen als gevolg van de Akéda. We zullen zien wat hij dan zal zeggen?. Zal Awraham zeggen: ?Oi, de Akéda heeft het leven van mijn vrouw gekost?. Of zal Awraham misschien spijt hebben van zijn grote daad of schuld voelen, zelfs maar voor één seconde?Dit komt heel vaak voor. Mensen sterven. Rouwexperts weten, dat één van de meest normale reacties van familieleden na een overlijden is, dat zij zichzelf verwijten maken: ?had ik de dokter maar eerder laten komen, misschien had hij dan nog geleefd. Had ik dit of dat maar gedaan, dan