Velen onder u kennen waarschijnlijk het verhaal van het wonder van Chanoeka. Waar verteld wordt hoe, tijdens de inwijding van onze Tempel er slechts genoeg olie was om voor een enkele avond de boel te verlichten. Men besloot om de eerste avond de olie te gebruiken en, wonder boven wonder, de hoeveelheid bleek genoeg voor acht dagen licht.
Velen van mijn vrienden noemen dit een Godswonder. Ikzelf vind het pure geloof, om toch de olie te gebruiken voor een avond, met het volle geloof dat de Almachtige het wel zo fixen, en, wonder boven wonder, dat gebeurde ook.
Ik verliet Nederland en ruilde het voor Israël 47 jaar geleden. Met een kleine koffer en een gitaar kwam ik aan in het land, waar ik mijn leven zou gaan leiden. Ik heb aardig wat meegemaakt: kibboets, waar ik koeien melkte en heel wat vrijwilligsters goed leerde kennen. Ik was in het leger: ook drie jaar verplicht en later vele jaren in de reservedienst en heb daar erg veel meegemaakt: van afgrijselijke dingen tot menselijke gestes. Ik leerde er mijn levenspartner kennen, met wie ik een gezin stichtte: twee meisjes en een jongen.
Tot de dag van vandaag sta en ben ik in dienst van mijn land: een trotse Jood, Zionist en heb geen spijt van de beslissing die ik bijna een halve eeuw terug nam.
En toen kwamen de kleinkinderen. Voor de lezers die dat nog moeten meemaken: u gaat het allemaal nog zien. Voor de lezers die dit fenomeen al kennen: een knipoog. Mijn moeder zei altijd dat, als ze geweten had wat kleinkinderen zijn, ze kinderen had overgeslagen. Jarenlang had ik geen benul wat ze bedoelde. Tot in 2011 onze eerste geboren werd. Sindsdien worden we bijna elk jaar verrast met een nieuw kleinkind: 6 jongens en een prinsesje.
Deze week begon Chanoeka: we steken elke dag een extra kaarsen aan, totdat we acht kaarsen hebben branden, ter herinnering aan de olie, die genoeg was voor slechts een dag en toch acht dagen brandde. Wij hadden een extraatje: we zaten te wachten op de geboorte van ons achtste kleinkind en, nog een wonder boven wonder, hij werd geboren op de tweede dag van Chanoeka. Niet alleen dat, het is het eerste kleinkind dat mijn familienaam zal voortzetten, omdat zijn vader mijn zoon is.
Er gaan veel emoties door me heen: de geboorte tijdens de Corona gekte, waardoor niemand naar het ziekenhuis mag komen, waardoor de brit mila slechts door de ouders en de Mohel – de man die de besnijdenis uitvoert – mag worden bijgewoond. Maar ook het feit dat er nu officieel een derde generatie Soesan uit mijn gezin in Israël woont. Mijn emigratie naar Israël is nu compleet.
Ik denk aan mijn ouders, die, verborgen door de familie Snellen uit Sevenum, de Holocaust overleefden en daardoor het verraad en de verkoop van Nederlandse Joden door de overheid dwars zaten. Waardoor zij leven konden, mijn broers en ik het leven werd geschonken en onze kinderen en kleinkinderen in deze wereld staan. Mocht u vragen hebben wat de uitdrukking in onze Talmud “wie 1 leven redt, redt als het ware een hele wereld”, dan zijn die hierbij beantwoord.
Wij kregen ons achtste kleinkind gedurende de acht dagen van Chanoeka, mooier kan het leven niet zijn. Na de initiële emoties kwam een moeheid. En nu gaan we verder.
44 jaar geleden ontmoette ik mijn levenspartner. We zaten met z’n tweeën aan tafel. Vanaf nu zitten we met 15 man aan tafel als we alleen onze kinderen, hun partners en de kleinkinderen te eten hebben.
Dankbaar zijn we. En voor onze haters, als wel voor onze vrienden en kennissen zeg ik:
“Am Jisrael Chai”, het Volk Israels leeft.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
