‘De dag van de kiezer’ – Een nieuwe column van Simon Soesan

Simon Soesan

Zo heet dat bij ons: de verkiezingsdag behoort aan de kiezer, dus in het Hebreeuws heet dat Yom HaBocher, de dag van de kiezer. Vierde keer. In 25 maanden. Want we gaan door tot we het goed krijgen.

Ditmaal vermoed ik (wat meer dan “hopen” is) dat we een verrassing krijgen, maar laten we de ware resultaten afwachten. Na het – voor mij – debacle van de Nederlandse verkiezingen pas ik op wat ik zeg want in Nederland had ik de resultaten volkomen verkeerd “gehoopt” en schokten de resultaten me erg.

Voor diegenen die uitleg willen: in Israël hebben we de laatste decennia een rechtse regering gehad, met duidelijke rechtse ideeën. Gedurende de jaren waren die ideeën ook acceptabel voor de religieuze partijen, de orthodoxe partijen en de super vrome partijen. Door die jarenlange samenwerking is ons politiek decor veranderd van pluralisme tot een leidende groep rond Netanyahu, die vooral conservatief denken en, vaak onder het mom van ‘God en Zijn wetten’, het leven voor de niet-religieuzen erg moeilijk maken.

De laatste jaren heeft men geprobeerd om Netanyahu van zijn stoel te gooien, maar de man, ondanks zijn fouten, is een politiek wonder en blijft terugkomen. Ondanks dat hij in staat van beschuldiging is gesteld (corruptie, misbruik van functie en meer) blijft zijn achterban in hem geloven. Zijn virtuoze buitenlandse politiek en militaire beslissingen, die inderdaad juist zijn, helpen hem uiteraard ook daarbij.

Het wordt dus een boxwedstrijd:

In de rechterhoek hebben we dan Netanyahu als opper kandidaat en favoriet. Tegenover hem in diezelfde hoek staan er nog twee die dromen premier te worden: Gideon Sa’ar, die een nieuwe rechtse partij startte omdat de Likoed echt de weg kwijt is, en Naftali Bennett, een hi-tech miljonair die dan ook nog een imponerende carrière achter de rug heeft in commando-eenheden. Samen zouden ze Netanyahu morgen kunnen verslaan, maar helaas zijn ze beiden ervan overtuigd dat zij de premier moeten zijn en weigeren ze op te geven. Dit is in het voordeel van Netanyahu: verdeel en heers.

In de linkerhoek staat Yair Lapid. Auteur, journalist, (kick)boxer. Yair probeert een groep te organiseren, die hem zal steunen om een nieuwe regering te vormen woensdag. Het moet vermeld worden dat in zijn hoek ook wat splinterpartijen zijn. Ook de eens almachtige Partij van de Arbeid staat daar. Deze partij, die ons land stichtte en het decennia lang leidde met 40 – 45 zetels, zakte door onderling gekibbel naar 4-5 zetels en hoopt dat deze ronde te verdubbelen. 

Ook staat daar, in de schaduw, Benny Gantz, ex-chef van ons leger, een eerlijke, integere man die premier wilde worden, zwoer nooit met Netanyahu in zee te gaan en uiteindelijk vice premier werd, tot hij begreep dat hij voorgelogen werd. Van zijn 30 zetels heeft hij misschien nog 4 over, dus met al die veranderingen moeten we maar zien waar al die stemmen naar toe gaan.

Het laatste jaar zagen we grote en frequente demonstraties die Netanyahu weg wilden. Morgen gaan we zien hoeveel kiezers feitelijk gaan stemmen: men is vermoeid en gelooft dat het wel goed zo is. 

Daar ik een aantal van de huidige ministers en ook de 4 top kandidaten zelf ken, kan ik u hier zeggen dat ik voor Lapid gekozen heb: daar er twee grote groepen zijn en vele politici hun woord niet houden besloot ik op een van de twee leidende kandidaten te stemmen. Ik geloof dat Netanyahu na zoveel jaren echt wel mooi is geweest en hoop dat we een politieke verandering mee gaan maken. We hebben leiderschap nodig en Netanyahu is afgezaagd. Betreffende zijn vermeende illegale activiteiten vertrouw ik op de rechtbank.

Kijkend naar de resultaten in Nederland (waar ik echt van ril) begrijp ik dat niets zeker is en dat we niet alleen moeten hopen, maar ook doen. Stemmen dus, en dat is wat ik al mijn dierbaren aanraad. Het wordt spannend, maar we weten waar we het voor doen. Ons land is amper 73 jaar oud, we hebben aardig wat gedaan maar hebben nog veel te leren. 

Laten we hopen dat we woensdagochtend geen lesje krijgen.

Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!

Advertentie (4)
Vorig artikelWebinar ‘Het fascinerende vaccinatieprogramma van Israël’
Volgend artikelNieuwe podcast van Joop Soesan uit Israël
Simon Soesan (1956, Beverwijk) woont sinds 1973 in Israël, waar hij zijn eigen sales-en-marketing bureau had. Tegenwoordig is hij vertegenwoordiger van Keren Hayesod – United Israel Appeal in Duitsland. Soesan is bekend van columns in diverse Nederlandse bladen, zoals NRC-Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad. Zijn korte verhalen werden gebundeld in 'Pita met hagelslag' (2005) en ‘Patatje vrede’ (2007), 'Apoetaah' (2016) is zijn derde boek en in juni 2018 is 'Ik ben jij' verschenen. Zijn familie en vriendschappen met Joden, Moslims en Christenen, inspireren hem bij het schrijven.