Het bedrog van Sharon volgens Uri Avneri

Het terugtrekkingsplan van Sjaron is een leugen bedoeld om de Amerikaanse president Bush tevreden te stellen, en dus niet op de Israëlische werkelijkheid gebaseerd, vindt Uri Averni van Gush Shalom, de Israëlische vredesbeweging.

Met het terugtrekkingsplan uit Gaza wil Sjaron Bush helpen. Hoe dieper deze in het Iraakse moeras verzeilt raakt, hoe meer hij wil laten zien dat hij in Israël iets tot stand brengt.
Sjaron kwam zelf met de eerste glasheldere uitspraak: "voor eind 2005 zal er geen enkele jood meer wonen in de Gazastrook". Een flinke uitspraak die past bij een groot leider.

Kern van de uitspraak zijn de woorden ‘eind 2005’.
Ze doen denken aan de klassieke joodse mop over de Poolse edelman, die ‘zijn’ jood met de dood bedreigt als hij zijn geliefde paard niet leert lezen en schrijven.
De jood vraagt drie jaar de tijd om deze zware taak te verrichten. Als zijn vrouw hiervan hoort, roept zij uit: "maar een paard kan niet leren lezen!" De jood kalmeert haar: "Drie jaar is een lange tijd, tegen die tijd zijn het paard of de edelman dood."

Hoe belangrijk de factor tijd in het plan is, bleek deze week al. Minister Tzipi Livni van immigratie deed haar best voor een compromis tussen Sjaron en zijn tegenstanders. Ze kwam met het ei van Columbus: de regering aanvaardt het plan officieel, maar nog niet de uitvoeringsmaatregelen. De komende negen maanden zullen er alleen voorbereidingen worden getroffen. Niet een nederzetting wordt verwijderd. Daarna zal de regering besluiten of er inderdaad nederzettingen worden verwijderd, en zo ja, welke.

Maar stel dat Sjaron echt van plan zou zijn het plan uit te voeren. Komt er dan vrede? Zal dit de aanvallen stoppen?
Vergeet het maar. Het uitgangspunt van alle Palestijnse groepen is dat de Westoever en de Gazastrook een geheel vormen. Dit stond in de Oslo-akkoorden en in alle overeenkomsten daarna. Op basis van deze uitgangspunten heeft Jasser Arafat steeds het ‘Gaza eerst’ verworpen, tenzij in de terugtrekking een belangrijk deel van de Westoever, zoals Jericho, zou zijn inbegrepen.
Sjaron voegde daarom een aanhangsel bij zijn plan. Een klein stukje van de noordrand van de Westoever zal ook worden verlaten. Er liggen vier kleine nederzettingen en de bewoners willen graag vertrekken (met royale compensaties, uiteraard). Geen Palestijn neemt zo een plan serieus.

Er ie niet de minste kans dat de strijders van welke Palestijnse groep dan ook in de ‘bevrijde’ Gazastrook rustig zullen toezien hoe Sjaron zijn plannen met de Westoever uitvoert: de toevoeging van 55 procent van het bezette gebied aan Israël (clusters van nedeerzettingen, essentiele veiligheidszones, zones van speciaal belang voor Israël, zoals de legerplanners het noemen) met Palestijnen opgesloten in kleine enclaves. Deze ontwikkeling is al in volle gang met de bouw van de monstrueze ‘scheidingsmuur’. De ‘ bevrijde’ Gazastrook wordt onmiddelijk de basis voor de strijd om de Westoever.
Het Israëlische leger zal, als gebruikelijk, met alle kracht terugslaan met invasies, vernielingen en verdrijvingen. Als dat niet werkt (zoals tot nu toe) kan Sjaron de electriciteitstoevoer, de watertoevoer en de aanvoer van voedsel stoppen. Dat is mogelijk omdat de strook geïsoleerd is van de rest van de wereld.

Maar het zal nergens toe leiden, want het zal de wereld niet ontgaan en de Amerikanen kunnen het zich niet veroorloven. De militaire plannenmakers weten dit en hebben een nieuw idee gekregen: Egypte erbij betrekken.

Het lijkt briljant, want het regime in Egypte moet het hebben van gulle Amerikaanse giften als beloning voor het tekenen van een vredesakkoord met Israël. Het Amerikaanse coingres dreigde onlangs al de betaling van 200 miljoen dollar aan Egypte uit te s

Advertentie (4)