Een beetje bang

"Gedoe hoort bij het leven. Of liever nog gedoe is het leven. Eén van de kenmerken van gedoe is dat het nooit alleen komt". JS haar laatste column als ongetrouwde vrouw!

Gisteren was het slotfeest. Die dag valt in Israël samen met Vreugde der Wet en nu zitten de feestdagen er voorlopig weer op. Dat wil niet zeggen dat het feesten erop zit. Over een paar dagen ga ik, be’esrad hashem, trouwen. Genoeg reden voor een feest zou ik zeggen.De voorbereidingen verlopen ietwat rommelig. Het schijnt dat de meeste mensen er meer dan twee maanden voor uittrekken om een bruiloft te regelen en helemaal als die bruiloft in een ander land zal plaatsvinden. Tientallen verschillende lijsten, schrikbarend hoge telefoonrekeningen, dit zijn van die dingen waar je rekening mee houdt. En zelfs wanneer blijkt dat de zaal die je, toch redelijk op tijd, voor het diner gereseveerd had, een week voor het gebeuren van eigenaar verandert en gerenoveerd wordt, kun je weinig anders doen dan proberen het hoofd koel te houden. Maar er zijn zaken waar geen weddingplanner je mee kan helpen.Toen ik eergisteren in de supermarkt weer eens uren in de rij moest staan gebruikte ik de tijd om in het ‘Cooking as a Jewish mother’ kookboek een recept op te zoeken voor Simcha Tora. Tegenwoordig neem ik kookboeken mee wanneer ik boodschappen ga doen. Mijn gedachten dwaalden af en ik moest denken aan het eten dat ik nog moest bestellen voor de bruiloft. Over gedoe gesproken. Hoeveel mensen komen er eigenlijk? Hoeveel eten zij? En vooral is gewoon kosjer genoeg of moet het extra kosjer zijn of hoeft het helemaal niet kosjer te zijn als het maar vegetarisch is. En hoe zit het dan met de borden en het bestek….?Al gauw werd deze gedachte verdreven door weer een andere; zal het mij lukken om op tijd op mijn eigen bruiloft te komen? Zullen de vliegtuigen wel vliegen? Zal het luchtruim niet dicht zitten omdat de wereld op dit moment op haar kop staat? En als het vliegtuig zal vliegen durf ik er dan wel in, nu het ene vliegtuig na het andere om wat voor reden dan ook neerstort?En terwijl ik me, met mijn karretje door de supermarkt probeerde heen te worstelen, werd ik opeens een beetje bang. Stel dat ik helemaal niet naar Amsterdam kan komen omdat er ook in Israël oorlog uitbreekt, wat moet ik dan en wat moet ik daar voor inslaan. Net zo min als ik ooit voor een bruiloft heb ingekocht heb ik dat voor een oorlog gedaan.Inmiddels heb ik gisteren genoten van het eten voor Simcha Tora, het is kip geworden. Ook heb ik het eten voor de bruiloft besteld. En onderin het keukenkastje ligt nu een plastictas met twee pakken rijst, drie blikjes tonijn en een pak toast. Ik hoop dat ik er nooit achter hoef te komen of dit de juiste inkopen voor een oorlog zijn.