Typisch Israël?

Nu ik hier weer een tijdje ben……

……Ben ik weer gestart met de wekelijkse schildesclub. In mijn afwezigheid is de veearts begonnen met een groot olieverfschilderij. Hierop beeldt zij op nauwkeurge wijze een operatiekamer af. De darmen (?) van het paard zijn nog net tussen het groen van het operatielaken te zien…….Heb ik de wachtkamer van de dokter overleefd. Hier is sprake van een gekte. Wie is er aan de beurt? Algauw moet je toch zo?n half uur bij een deur staan om je, zodra die opengaat, naar binnen te worstelen. Sommige patienten wachten niet eens af tot de vorige patient is verdwenen! Zo kom je natuurlijk nooit aan de beurt. Ik moet duidelijk nog oefenen. Tijdens het wachten wordt de wereld besproken. De zus van één van de wachtende blijkt net een huis in Israël te hebben gekocht. Het is volgens haar niet meer veilig in Frankrijk…….Heb ik me weer op het huis gestort dat we aan het bouwen zijn. Elk nieuw gebouwd huis in Israël moet beschikken over een zogenaamde beveiligde kamer. Het raam en de deur, speciaal voor dit soort kamers ontwikkeld (en extreem duur) wordt er ingezet door een Arabische werkman. Hij komt uit het stadje Sacknin. Daar zijn twee zussen gearresteerd omdat ze hielpen met voorbereidingen van zelfmoordaanslagen. Ik heb maar niet naar zijn familie geïnformeerd. Deze kamer dient slechts tegen luchtaanvallen en natuurlijk niet ter bescherming tegen zelfmoordaanslagen, maar toch…….Hebben we tenslotte de geiten weer terug gehaald van hun logeeradres. Daar hebben ze ruim een maand tussen de koeien doorgebracht. Nu denken ze, nebbisj, dat ze ook koeien zijn, Dit uit zich doordat ze de hele dag op het gras liggen te herkouwen.Tja, het was weer even wennen maar ik ben weer echt terug van weggeweest.