Deze falafel verkoper bracht heel Israël in tranen

Een huilende Yuval Carmi. Screenshot Channel 13

Tijdens het Channel 13 tv nieuws werd een interview vertoond met Yuval Carmi, eigenaar van de Falafel kiosk in Ashdod, die tijdens het interview in huilen uitbarstte omdat hij zijn rekeningen niet meer kan betalen en geen enkele overheidssteun heeft ontvangen ondanks de mooi beloften van premier Netanyahu, om klein ondernemers NIS 6.000 (€ 1.500) te betalen.

Uit de vele reacties na het uitzenden van dit interview bleek dat je rustig mag zeggen dat heel Israël in tranen was door zijn verhaal.

Yuval Camri staat symbool voor de ellende waar kleine en grote ondernemers in Israël in zijn terechtgekomen door de coronavirus crisis.

Waar premier Netanyahu een maand gelden beloofde alle kleine ondernemers NIS 6.000 over te maken, blijkt dit een loze belofte te zijn.

Yuval Camri (56) vertelde in het tv nieuws zijn verhaal. “Ik wilde een bestelling plaatsen en belde met het bedrijf waar ik altijd mijn bestellingen plaats. Ze vroegen om betaling bij aflevering, maar ik heb geen geld, niets helemaal niets”.

Yuval Camri tijdens het interview. Screenshot Channel 13

“Mijn dochter kreeg twee maanden geleden een baby, ik heb geen cadeau kunnen kopen” ging hij verder. “Hier kijk, mijn portemonnee is leeg, er zit geen Shekel meer in” waarna Yuval in tranen uitbarstte.

“Vanmorgen (zondag) wilde ik mijn kiosk weer openen omdat Netanyahu op tv had gezegd dat winkels aan de straat weer open mochten, onmiddellijk kwam de politie om mijn kiosk te sluiten omdat ik geen mensen mag binnenlaten en alleen ‘take out’ mag doen” snikte Yuval.

“Hoe kan ik ‘take out’ doen, een falafal moet je meteen op eten en niet eerst mee naar huis nemen”, zei Yuval terecht.

Yuval vertelde dat hij nooit had meegemaakt dat een cheque van hem werd geretourneerd, hij altijd zijn belastingen en andere kosten had kunnen betalen, maar nu NIS 65.000 (€ 16.000) in het rood staat bij de bank omdat hij al 6 weken geen inkomsten heeft, maar wel huur en (gemeentelijke belastingen) moet betalen.

“Ik durf het mijn vrouw niet meer te vertellen”, snikte Yuval, “ik hou van mijn land, ik doe nog steeds mijn reserve dienst in de IDF, maar hoe kan het zijn dat een premier allerlei beloften doet en de mensen geen cent zien”, vroeg Yuval zich huilend af.

Aan het einde van het interview maakte Yuval een falafel voor de interviewster en haar crew, waarna de interviewster in tranen uitbarstte en zijn kiosk voor enige tijd verliet.

Kijk hier naar het hele interview.

Niet alleen Yuval deed zijn beklag, eigenaren van grote winkelketens met in sommige gevallen honderden filialen en in totaal 350.000 mensen in dienst, waarschuwden dat als dit beleid van mismanagement door de regering zo door gaat, er een enorme ramp staat te gebeuren.

Dat er sprake is van mismanagement door de regering blijkt wel uit het feit dat Netanyahu zaterdagavond bekend maakte hoe bedrijven langzaam aan weer open mogen, hij dit pas achteraf met zijn ministers doorsprak, er om 8 uur zondagmorgen bekend werd gemaakt hoe de opening zou plaatsvinden en daar om 3 uur in de middag weer een aanvulling op kwam met wijzigingen en nieuwe voorwaarden voordat bedrijven open mogen.

Winkelketens, die voornamelijk te vinden zijn in de overdekte shoppingmalls in Israël, hebben voor honderden miljoenen euros goederen in voorraad, moeten hun belastingen en huur betalen, terwijl banken hun krediet stop zetten.

Ze vragen de regering de malls te openen, het publiek in het land is zo langzamerhand gewend aan het dragen van gezichtsbescherming en het afstand houden.

Een ander voorbeeld van slechte communicatie is dat mensen niet verder mogen dan 100 meter van hun huis tenzij ze gaan werken.

Voor het doen van sport met een vaste partner mag iemand 500 meter van huis, en als je bijvoorbeeld naar een schoenmaker wil gaan, ook al is die 6 km van je huis, mag dat ook.

Voor veel mensen is dit verwarrend en je merkt nu ook dat mensen in grote getale de regels aan hun laars lappen en het na vijf weken in semi lockdown zitten, zat zijn.

Monddoekjes worden door bijna iedereen gedragen, 2 meter afstand houden doen ook de meeste mensen, maar door het iedere keer opnieuw wijzigen van regels weet zo langzamerhand niemand meer waar hij aan toe is.

Advertentie (4)