Rat – Een nieuwe column van Simon Soesan

Simon Soesan

Ik date geen blanke mannen.

Trouwens, ook ander mannen date ik niet. Maar de een of andere mafketel vond dat het niet-daten van blanke mannen op de voorpagina moet. Want persoonlijke voorkeur mag niet. Is helemaal niet politiek correct. 

Net zoals die geïmporteerde Nederland-hater, die enkele weken geleden op de Dam beloofde Zwarte Piet persoonlijk in elkaar te slaan. En uiteraard wind in de rug kreeg van Leip Nederland. Want je mag kinderen niet vragen of ze het hele jaar goed zijn geweest, dat is traumatiserend. 

In Nederland hebben ze van die progressieve ideeën: zo wil men kinderen zelf laten beslissen van welk geslacht ze zijn. Het huidige systeem schijnt niet te werken, waar je gewoon kijkt wat het geslacht van de baby is en dat registreert. Hoe durft u! Dat moeten die kinderen zelf weten, vind Leip Nederland.

En dan dat plan om mensen van over de zeventig te gaan overtuigen dat hun leven voltooid is. En dan hup!, prikkie en ‘rest in peace’. Dat wordt allemaal serieus besproken in Nederland. Niemand die de initiatiefnemers even tegen de muur drukt en zegt: “Hup, het gesticht in met jou!”

Het gaat zelfs verder: de eerste geregistreerde manier van religieus slachten kan volgens Leip Nederland niet koosjer zijn. Hoewel rabbijnen en andere experts gedurende meer dan 5000 jaar in de gaten houden dat er op deze manier zo min mogelijk wordt geleden door de dieren (een Joodse eis..) weet Leip Nederland het beter en moet het verboden worden. Ook onze besnijdenis, bijna 6000 jaar oud en gebaseerd op 1) zo weinig mogelijk pijn en 2) het voorkomen van infecties, wordt door Leip Nederland weggewuifd als gemeen en onmenselijk. En traumatiserend. 

Ikzelf kan me mijn besnijdenis niet herinneren, ik was waarschijnlijk te dronken, maar Leip Nederland weet het beter.

Daarom stel ik voor een nieuwe partij op te richten: Leip Nederland. Voor mensen die met dieren praten, voor mensen die moordenaars en verkrachters twee weken TBS en een lolly willen geven. Voor mensen die alle 70-plussers een prik willen geven. Voor mensen die vinden dat men homo’s in elkaar mag slaan, want ze zijn nou eenmaal anders. Ect., Ect.

Maar er is een grens.

Als Nederland zonder vragen iemand aanstelt als minister voor ontwikkeling en niet kijkt met wie ze te maken hebben, dan is die grens overleden. Alsof getrouwd zijn met een veroordeelde terrorist, die een – door Nederland erkende – terroristengroep steunt, geen hint is.

Nederland subsidieert dus nu terreur. Het is officieel. De minister zelf nam een bekende lijn van defensie aan: “Ich habe es nicht gewusst.” Dus uw minister deelt geld uit zonder te weten waarheen of waarom. En u laat dat gewoon toe, ze mag doorgaan met haar vreemde praktijken.

Misschien kan ze lijsttrekker worden van Leip Nederland – die mensen schijnen deze waanzin te kopen. 

Alleen zijn wij er nog niet klaar mee. Nee, niet “wij” als in “Jodenvolk”: we hebben een Staat nu. En als een andere staat terreur financieel ondersteunt, dan krijgt dat muisje nog een staartje.

Omdat het aangetoond is dat dit muisje in feite een rat is.

Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!


Advertentie (4)
Vorig artikelDe corrosie van de vrije democratische rechtsstaat – Een column van Jacqueline Bouscher
Volgend artikelTel Aviv mist toeristen, daarom deze video
Simon Soesan (1956, Beverwijk) woont sinds 1973 in Israël, waar hij zijn eigen sales-en-marketing bureau had. Tegenwoordig is hij vertegenwoordiger van Keren Hayesod – United Israel Appeal in Duitsland. Soesan is bekend van columns in diverse Nederlandse bladen, zoals NRC-Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad. Zijn korte verhalen werden gebundeld in 'Pita met hagelslag' (2005) en ‘Patatje vrede’ (2007), 'Apoetaah' (2016) is zijn derde boek en in juni 2018 is 'Ik ben jij' verschenen. Zijn familie en vriendschappen met Joden, Moslims en Christenen, inspireren hem bij het schrijven.