‘Ik zie ik zie wat jij niet ziet’ – Een nieuwe column van Simon Soesan

Simon Soesan

Wat een week! Terwijl de demonstraties in Jeruzalem meer en meer momentum krijgen, ging onze premier even naar Amerika om het verdrag met de VAE te ondertekenen. Hij had het nog zo goed gepland: hij wilde de hele bups in een EL AL vliegtuig naar Washington sturen, en dan zou hij met vrouw en kindjes in een privé-jet langskomen, om daarna met de jet een paar dagen vakantie te vieren in de VS.

Maar wij, het ‘Ondankbare Volk’, staken een spaak in zijn wielen: een privé-jet? Terwijl bijna een miljoen mensen hun inkomen kwijt zijn, terwijl het nationaal budget naar de knoppen is? Dus moesten de Netanyahu’s allemaal in een gewoon lijnvliegtuig. Nou: gewoon? Er werden wel eersteklas bedden geïnstalleerd voor de premier en zijn zo hard werkende vrouw, anders was het lijden te groot voor ze. En ook het kindermeisje van hun zoontjes moest mee. Hun zoontjes zijn al in de dertig, maar schijnen toch begeleiding nodig te hebben.

In Amerika ging onze premier meteen naar het werk: hij stuurde videoboodschappen naar de bekende Israëliërs, onder andere een kindsterretje die haar verjaardag vierde, en ging snel in de tuin zitten van het Blair-house om te laten zien dat hij het verdrag, dat hij later zou ondertekenen, ernstig aan het bestuderen was. Echter, de man was vergeten dat er een natuurlijke zon in de tuin was, waardoor het Volk Israëls kon zien dat de pagina’s in zijn handen volkomen leeg waren.

Later, op de terugreis (hij annuleerde zijn vakantie in de VS, nadat het Vervelende Volk hem eraan herinnerde dat hij het Volk in quarantaine stuurde en zijn vakantie erg wrang was), knipte hij nog snel een PR foto, alsof hij diep in slaap was gevallen op de vloer van het vliegtuig. Helaas was de foto niet genoeg bijgewerkt en werd het duidelijk dat hij op het eersteklas bed lag…

Zo, en na deze humoristische intro terug naar de werkelijkheid.

We zijn al meer dan dertig jaar in contact met vele van onze buren, vooral de Golfstaten. Yossi Sarid, ooit minister, nam in de jaren negentig al deel aan een symposium in Doha en vele Israëlische bedrijven hebben al jaren (Israëlische) vertegenwoordiging in vele van deze landen. De meer geïnformeerde lezer hoeft alleen maar op een wereldkaart  te kijken om te zien dat de VAE iets dichterbij Iran liggen dan Israël en kan dan zelf snappen wat er aan de hand is.

Ook de F35 affaire, waar de VAE een paar stuks van zullen krijgen nu ze ambassades openen met Israël, werd een gênante zaak voor onze premier, nadat hij eerst beweerde dat er geen F35 deal was, daarna corrigeerde met “ik weet er niets vanaf”, totdat de pers liet zien dat hij dat toegestaan en ondertekend had in het verdrag. Ik noem dat het “Kaag-syndroom”: politici die dingen doen zonder te weten wat het is. 

De reden van bezorgdheid bij de verkoop van F35 jets aan onze buren is simpel: wij houden graag onze militaire voorsprong op onze buren. Ik kan u echter geruststellen: wat wij in deze – en andere – straaljagers stoppen – heeft niemand anders in de wereld.

Even voor de duidelijkheid: Netanyahu is volgens mijn mening en politiek genie, zeker op onderwerpen als buitenland en defensie. Zijn persoonlijke karakter – liegebel en bon vivant – maakt het moeilijk om hem volkomen te waarderen. 

Duizenden demonstreren bijna elke avond nabij de residentie van de premier in Jeruzalem. Netanyahu noemt ze verraders, anarchisten, linkse duivels en ziekteverspreiders. Hij telde enkele duizenden. De politie telde 20.000. De demonstranten telden 50.000. Ik ben niet eens begonnen te tellen. Duidelijk is dat er meer en meer demonstranten uit zijn eigen achterban komen: religieuze Joden, die zijn lockdown maatregelen antisemitisch noemen (simpele statistieken tonen aan dat juist deze groepering maling heeft aan alle voorschriften en alleen luisteren naar hun rabbijnen, waardoor meer dan de helft van de besmettingen uit hun richting komen), Arabieren die de lockdown racistisch noemen (ook hier zijn de besmettings-nummers bijzonder hoog) en ook vele Likud-leden die gewoon genoeg van zijn praatjes hebben. Onder de demonstranten bevinden zich de voormalige chefs van onze veiligheidsdiensten, een pikant detail dat wordt verzwegen.

Netanyahu zit in een hoek: politiek gaat alleen de middelmaat nog met hem mee (wat hij graag wil, zodat hij ze makkelijk kan manipuleren). Na zoveel jaar had de man volgens mij moeten opstappen en dan was zijn ereplaats in de geschiedenis verzekerd. Hij doet me denken aan Heintje Davids, die ook geen afscheid kon nemen…

Ik schrijf u vanuit Haifa, waar ik, na 8 maanden terugkeerde om mijn familie te zien. Wij zijn in een lockdown, waardoor ik elke dag mijn kinderen en kleinkinderen kan zien en nee, we lijden nergens onder. We mogen tot aan duizend meter van ons huis zijn, anders krijgen we een boete van 100 Euro. Waar dit allemaal naartoe gaat kan ik niet zien. Volgens mij kan niemand dit zien. Complottheorieën zijn er genoeg, net als bij u.

Wel gaan we weer vliegen, maar de andere kant op: naar de VAE, waar men zich klaar maakt voor de invasie uit Israel. Europa is dicht en sowieso, als we Arabisch willen horen dan is de VAE veel dichterbij.

Ik wens mijn Joodse volgers een goed en vooral gezond 5781. Ik weet het: dat is 1 jaar minder dan wat Abbas beweerde over het bestaan van het Palestijnse Volk. Maar een mens moet toch wat zeggen om Kaag te overreden om weer blindelings wat geld over te maken? Hoe anders kun je veroordeelde terroristen een salaris geven? Zeker niet van zijn eigen geld!

Tot slot dit nog: Saeb Erekat. Weet u wel, de hoofdonderhandelaar van de Palestijnen? Die woont nu in Amerika, geeft lees op Harvard. Waarschijnlijk een cursus “Financiering van terreur” of “Joden doden: een introductie in ophitsen als een verdienmodel”. 

Erakat koos eieren voor zijn geld. Eigenlijk uw geld, maar laten we niet kleinzerig doen.

Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!

Advertentie (4)
Vorig artikelNieuwe podcast van Joop Soesan uit Israël
Volgend artikel11% van de coronatesten in Israël positief
Simon Soesan (1956, Beverwijk) woont sinds 1973 in Israël, waar hij zijn eigen sales-en-marketing bureau had. Tegenwoordig is hij vertegenwoordiger van Keren Hayesod – United Israel Appeal in Duitsland. Soesan is bekend van columns in diverse Nederlandse bladen, zoals NRC-Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad. Zijn korte verhalen werden gebundeld in 'Pita met hagelslag' (2005) en ‘Patatje vrede’ (2007), 'Apoetaah' (2016) is zijn derde boek en in juni 2018 is 'Ik ben jij' verschenen. Zijn familie en vriendschappen met Joden, Moslims en Christenen, inspireren hem bij het schrijven.