‘…and the Oscar goes to….’ – Een nieuwe column van Simon Soesan

Simon Soesan

Wat een spanning! Ik hou het amper uit! Wie gaan de Oscars winnen deze maand? Terwijl de leden van de Filmacademie in Los Angeles hun tong over de diverse enveloppes van de winnaars halen om ze dicht te plakken, heb ik zo mijn eigen lijstje gemaakt, omdat ik graag mensen help en vermoed dat de dames en heren in Amerika misschien niet alle voorstellingen en optredens hebben kunnen opmerken.

Dus hierbij mijn suggesties voor mensen die het acteren op een zulk dergelijk hoog niveau hebben gebracht dat we gewoon moeten overwegen om extra categorieën voor de Oscar te maken:

Wat vindt u bijvoorbeeld van de categorie “meest schijnheilige geraaskal van het jaar? Ik bedoel, gestel je verlaat je eigen land voor dertig jaar, trouwt met een terrorist en verruilt je geloof, komt terug naar je eigen land, lult jezelf in een politieke partij die niet te veel in je verleden pluist en dan krijg je de rol van je leven: minister van ontwikkeling. Nee, niet bij Kodak of Agfa: ontwikkel maar wat en doe je best. En als dan ontdekt wordt dat je antisemiet bent, geld geeft aan terroristen, dan sta je op en zegt dat iedereen jou niet aardig vindt omdat je vrouw bent. Hoe vindt u die? Is dat een Oscar waard of niet? En niet eens geknipperd met je rattenogen!

Volgende kandidaat: je speelt de eeuwige vrijgezel met een heel aparte smaak in je privéleven, maar gaat wel ouders vertellen hoe ze kinderen moeten opvoeden, je maakt vriendschappen met mensen die het niet goed voor hebben met het land dat je leidt, maar wuift elk soort van kritiek weg? Terwijl je de Nederlandse tradities op Ebay gooit, in ruil voor een nog beter baan als big shot bij een multinational of in Brussel? Iedereen vertellen afstand te houden en dan met z’n zessen gezellig naar de kapper gaan? Geef die man een Oscar!

Ja, en ook in de categorie “royals” hadden we een kandidaat, maar die zal even moeten wachten, nadat een tweederangs actrice vannacht de show stal. Want Meghan wist niet wat royals zijn. En wat protocollen zijn, daar had ze geen zin in. Dus is die hele Engelse koninklijke familie niets waard. Terwijl ze probeerde haar domheid te verbergen achter haar huidskleur, probeerde ze een Diana-show te geven, vergetende dat het hele probleem met Diana, Charles was met zijn liefde voor een ander. Ze verdient die Oscar omdat haar goedkope imitatie van een royal zo triest was, dat we alleen maar kunnen hopen dat Oprah haar een enveloppe met contant geld zal geven, als troostprijs. 

Ook bij ons in Israël heb ik een kandidaat gevonden. Het was even zoeken, daar de man zo bescheiden is, amper in het nieuws is, zelden over zichzelf praat en voornamelijk alle eer aan zijn medewerkers geeft: Netanyahu, de premier van Israël, moet een Oscar krijgen voor zijn fantastische optreden in de voorstelling “Ikke, ikke, en de rest kan stikken”. We moeten dankbaar zijn dat het patent van de Covid-vaccinatie al aangevraagd was, anders had hij ook nog geclaimd dat hij, en niemand anders, het vaccin had uitgevonden. Hopelijk krijgt hij een Oscar op 24 maart als de Biggest Loser.

Terug naar de realiteit kreeg ik de laatste dagen een storm van reacties betreffende Sigrid Kaag en wil ik duidelijk stellen: ik ken haar niet, wil haar niet leren kennen en heb niets tegen haar. Ik heb alleen iets tegen een Nederlandse minister, getrouwd met een terrorist, die geld weggeeft aan terroristen en dan klaagt omdat men kritiek heeft. Alsof het haar geld is en ze kan doen wat ze willen. Deze vrouw verdient een huis in Iran! O…dat heeft ze al! Eh..dan een huis in Irak! Oh..dat heeft ze al! Eh…en huis in Jeruzalem? Oh! Dat heeft ze ook al….

Heeft u zich wel eens afgevraagd hoe een volksvertegenwoordiger zoveel bezittingen heeft? 

“Geërfd.”, is een veel gebruikt excuus.

Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!

Advertentie (4)
Vorig artikelPalestijnse leider Jibril Rajoub prijst terroristische moordenaars als “nationale leiders”
Volgend artikelNieuwe podcast van Joop Soesan uit Israël
Simon Soesan (1956, Beverwijk) woont sinds 1973 in Israël, waar hij zijn eigen sales-en-marketing bureau had. Tegenwoordig is hij vertegenwoordiger van Keren Hayesod – United Israel Appeal in Duitsland. Soesan is bekend van columns in diverse Nederlandse bladen, zoals NRC-Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad. Zijn korte verhalen werden gebundeld in 'Pita met hagelslag' (2005) en ‘Patatje vrede’ (2007), 'Apoetaah' (2016) is zijn derde boek en in juni 2018 is 'Ik ben jij' verschenen. Zijn familie en vriendschappen met Joden, Moslims en Christenen, inspireren hem bij het schrijven.