‘Ikke, ikke!!’ – Een nieuwe column van Simon Soesan

Simon Soesan

Hij heeft het niet makkelijk, onze premier. Eens gezien als de belofte voor een betere toekomst, kwam deze geniale politicus over als de Israëlische droom: in Israël geboren, ex-commando, rokkenjager….alles wat de gemiddelde Israëliër van de jaren 90 zocht en wilde zijn.

Het probleem komt nu, 22 jaar later: Nog steeds dezelfde manier van spreken en reageren, nog steeds een genie op het vlak van politiek en defensie. Alleen, niemand gelooft hem nog. Niemand? Nou, wel een paar duizend “hardcore” volgers, die wij graag Bibisten noemen.

Onze premier loopt nu rond als een grammofoonplaat waar de naald is blijven steken: dezelfde mantra’s, nog steeds zonder inhoud. En nee, ik ben niet tegen de Likoed Partij, ik ben tegen geen enkele partij. Maar ik vind dat het wel mooi is geweest met het Netanyahu-tijdperk: inpakken en wegwezen, maatje.

Interviews doet hij niet meer, onze premier. Tenzij er verkiezingen zijn en, dankzij Netanyahu hebben we nu de vierde verkiezingen binnen twee jaar. Dus kun je hem overal vinden en horen. Kanaal 12, niet bepaald ingepalmd door Bibi, besloot hem ook te interviewen. Tot bijna ieders verbazing werd een journalist uitgekozen, die bekend staat als “zacht” en onervaren, die de premier mocht interviewen. Het bleek dat de journalist zich goed had voorbereid en niet van plan was om Bibi onzin te laten uitkramen. Als resultaat was het interview desastreus, de premier kon geen kant op met zijn kant-en-klare antwoorden en zat weer ouderwets te zweten.

Enkele dagen daarna, op de radio, dacht hij een van de oudste en meest gerespecteerde journalisten even vlot weg te praten maar, tot zijn schrik, ook deze journalist was klaar met hem en liet niet veel van hem over. Netanyahu beweert dat hij het zo goed doet, dat men uit andere landen hem dagelijks belt om te vragen hoe hij dat allemaal doet. Netanyahu ziet zichzelf als onze redder, verdediger, en toen hem werd gevraagd of hij dat nu meende – dat alles wat er gebeurt dankzij hem gebeurt – was het antwoord een laconiek “ja”.

Tegenover de premier schaarden zich aanvankelijk 10 man, die hem willen opvolgen. Daar zijn er nu nog 4 van over. Alle vier hebben ze geen ervaring als premier. En daar speelt Netanyahu op in. De andere kandidaten zijn ziekteverspreiders, onervaren, linkse sodemieters en landverraders, want ze proberen de huidige regering op te volgen met een onwettige staatsgreep. Toen hem werd uitgelegd dat deze onwettige staatsgreep in een democratie gewoon “verkiezingen” heet, keek hij de journalist aan alsof hij vuur zag branden.

Demonstranten tegen hem zijn ziekteverspreiders. Ondanks dat ons luchtruim dicht is lukte het Netanyahu om dagelijks twee volle vluchten uit Amerika binnen te loodsen, waar voornamelijk “zijn” publiek (orthodoxe Joden) ons land in kwamen, soms met vervalste gezondheid bewijzen, om te komen stemmen. Er is geen wet, officieel of moreel, die Netanyahu niet uitdaagt. Kadootjes van vrienden die duizenden, soms honderdduizenden dollars kostten: heel gewoon en mag best. Volgens Netanyahu moet de Staat niet alleen de residentie van de premier, maar ook zijn twee privé-huizen onderhouden en ook eist hij voor zijn vrouw en kinderen jarenlange beveiliging, terwijl de wet een korte periode na het premierschap de beveiliging voor familieleden toestaat.

Voor Netanyahu zijn er geen grenzen meer, behalve die grenzen die hij bepaalt. Dat hij daarmee andere grenzen overschrijdt – dat ziet hij niet: de staat van beschuldiging en aantijgingen tegen hem zijn een complot, iedereen die tegen hem is, is tegen de staat Israël, hij alleen kan ons redden.

Laten we hopen dat we niet alleen van hem afhankelijk zijn, maar dat zien we 24 maart wel weer.

Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!

Advertentie (4)
Vorig artikel‘Gevangenen terroristen zijn soldaten die vochten in opdracht van Palestijnse leiders’
Volgend artikelNieuwe podcast van Joop Soesan uit Israël
Simon Soesan (1956, Beverwijk) woont sinds 1973 in Israël, waar hij zijn eigen sales-en-marketing bureau had. Tegenwoordig is hij vertegenwoordiger van Keren Hayesod – United Israel Appeal in Duitsland. Soesan is bekend van columns in diverse Nederlandse bladen, zoals NRC-Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad. Zijn korte verhalen werden gebundeld in 'Pita met hagelslag' (2005) en ‘Patatje vrede’ (2007), 'Apoetaah' (2016) is zijn derde boek en in juni 2018 is 'Ik ben jij' verschenen. Zijn familie en vriendschappen met Joden, Moslims en Christenen, inspireren hem bij het schrijven.