Samuel Pallache – Joodse Marokkaan onder christenen

Samuel Pallache, de eerste Marokkaan die door de sultan voor officiële taken naar Nederland werd gestuurd, was als Jood en lid van ‘het volk van het boek’, de ideale gezant tussen het islamitische Marokko en het christelijke Nederland.

Op het eerste gezicht is het wat raar dat een Marokkaanse sultan, een islamiet, een Joodse vertegenwoordiger op pad stuurt naar een christelijk land. Toch is dat precies wat er gebeurde toen sultan Moelay Zidan de Joodse koopman Samuel Pallache in 1608 als gezant naar de Nederlandse Republiek stuurde. Dat komt omdat Joden, net als christenen, door moslims worden gezien als ‘mensen van het boek’: net als Mohammed de Koran van Allah kreeg, hadden de Joden en de christenen het Oude en Nieuwe Testament van God ontvangen. De mensen van het boek mochten daarom in de islamitische wereld blijven wonen, op voorwaarde dat zij de islam accepteerden als dominante religie.

Door deze maatregel kon in Marokko een bloeiende Joodse gemeenschap ontstaan, die door de contacten met Joden in andere landen van groot belang was in de internationale relaties. En zo kwam het dus dat de sultan in 1608 Samuel Pallache aanwees om naar Den Haag te gaan. Op 23 juni ontmoette hij daar prins Maurits en de Staten-Generaal, het hoogste Nederlandse gezag, om tussen Nederland en Marokko te onderhandelen over wederzijdse hulp in de oorlog tegen Spanje. Ondertussen dreef Pallache ook een eigen handeltje met Amsterdamse Joden, met wisselend succes. Na acht drukke diplomatieke jaren in Nederland stierf Pallache in Den Haag, waarna hij werd begraven op de Joodse begraafplaats in Ouderkerk aan de Amstel.

Zie ook: 400 jaar Marokkaans – Nederlandse betrekkingen; een waardevol bondgenootschap

Bron: www.anno.nl

Advertentie (4)