Notities van een thuisblijver (3) door Rob Fransman

Toeval bestaat niet. Al maanden klinkt in ons huis de wonderschone muziek van Mendelssohns Psalm 42. Dat komt omdat Sellie zingt bij het koor Renanim. Dat koor wordt geleid door dirigent Marcella Obermeister-Sacha. Marcella is dit jaar 25 jaar dirigent en dat feit zou groots gevierd worden. Met een concert, niet alleen door Renanim maar met maar liefst drie door haar geleide koren en een heus symfonieorkest.

Twee concerten waren gepland, een in Amsterdam, de ander in Den Haag. Nu geeft Renanim regelmatig een concert maar dit was wel een heel bijzonder evenement. En daarom werd er geoefend en geoefend en nog meer geoefend. Sellie heet een altstem en de alten repeteerden soms bij ons thuis. Zo werd Mendelssohn, althans zijn muziek, kind aan huis bij ons. Niet tot vervelens toe, in tegendeel, deze muziek verveelt nooit. Toen stuurde het virus alles in de war. De concerten gaan niet door, zoals alles in de wereld tijdelijk niet door gaat. Een ramp? Natuurlijk niet, er zijn momenteel veel ergere dingen. Vervelend wel.

En dan zie ik op Joods.nl hoe muziekstudenten in Israël die ook Psalm 42 op hun repertoire hebben, het hebben opgelost. Geniaal en prachtig. Only in Israël!
Overigens, dat concert van Marcella is alleen maar uitgesteld. Dat gaat nog wel een keer door. Het was uitverkocht maar als ik er nu reclame voor maak komt er misschien nog wel een derde voorstelling.


Testen, testen, testen roept iedereen die het weten kan en goed met ons voor heeft. Alleen door testen weten we hoe het met ons gaat en of er een verbetering aankomt. Meten is immers weten. Niet voor onze regering. Die baseert haar beleid op adviezen van het RIVM. Nu even in een keer vertellen waar die 4 letters voor staan. Nee, niet meteen op Google zoeken, uit je hoofd! De eerste drie letters zijn makkelijk. Rijks Instituut Voor. Maar dan, waar staat die M voor. Eh.. Misinformatie misschien? Nee natuurlijk niet. Met-een-kluitje-in-het-riet dan? Nee ook niet. Rijksinstituut voor Machteloosheid? Flauw allemaal. Ik weet heel goed dat RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu betekent. Maar ik twijfel wel een beetje aan de kundigheid bij die eerbiedwaardige club. Avond aan avond vertelt Prof. Dr. Aura Timen op de TV hoe het ervoor staat. Leuke mevrouw, ziet er ook nog eens een keer heel goed uit. Maar nu even wat ze op 20 februari in de Volkskrant zei:

Professor Timen was een warm voorstander van een indam-beleid. Als voldoende mensen ziek zouden worden werden we vanzelf wel immuun. Gelukkig is dat beleid nu wel veranderd. Hopelijk op tijd. Zelf ben ik best blij dat we de straat nog op mogen. (1,5 meter afstand, houd je daaraan!) Maar ik zou wel graag willen dat mensen die zich zelfs maar een beetje ziek voelen meteen getest worden. ‘Dat kan niet en dat hoeft niet,’ wordt ons wijs gemaakt.

Vandaag brengt het onvolprezen Follow the Money de werkelijke reden aan het licht. We zouden kunnen testen als er tijdig voldoende testmateriaal was ingekocht. Waarom was het niet ingekocht? Nou, het RIVM van mevrouw Timen vond dat onnodig. En waarom kopen we dan nu niet bij? Dat doen we wel maar nu kan de fabrikant niet voldoende leveren. Kunnen we het dan niet zelf maken? Jawel, vrij makkelijk zelf, maar het patent is van de Zwitserse fabrikant Roche en die geeft het niet vrij. Eigen centjes eerst tenslotte. Roche heeft diverse kantoren in Nederland. Soms, heel soms, zou je Nederland een sterke leider toewensen. Eentje die een tank stuurt en zegt: “kom op met dat recept. Nu!”

PS: het bovenstaande schreef ik donderdag. Als u het leest is het drie dagen later. Roche heeft vrijdag eindelijk toegegeven en geeft de receptuur vrij. “We gaan zelf actief meewerken en de productie verhogen,” belooft een woordvoerder van het bedrijf. Aardig hé, van dat bedrijf?

Advertentie (4)